Samenwerken aan natuur in Olde Maten en Veerslootlanden - Clm

chis en zelfs groenknolorchis. De oevers, rietranden en –stroken vormen biotoop voor rietvogels
als kleine karekiet en insecten. Gemaaid rietland kan overgaan in Veenmosrietland en moerasheide.
In de Olde Maten / Veerslootlanden komt het type verspreid voor langs de boksloten, op
open niet uitgebaggerde boksloten en aansluitend op de moerassen.
2.3.4 N 06.01 Veenmosrietland
Veenmosrietland bestaat uit een vrij ijle rietlaag en vaak een moslaag, rijk aan veenmossen,
ronde zonnedauw, orchideeën en varens. Deze komt voor in voedselarm water en in veenweidegebieden
veelal in de slootkanten en hebben dan een lijnvormig karakter. Het is een onderdeel
van een successie van open water naar stadia van moeras. In het gebied van de Olde Maten
en Veerslootlanden wordt dit stadium vooral verwacht aan de rand van de boksloten op de
overgang naar het grasland. Het type kan ook ontstaan door intensief maaien van N 05.02.
2.3.5 N 06.02 Trilvenen
Dit zijn drijvende kraggen op het water die ontstaan als eerste stadium in de verlanding. Op deze
kraggen groeien allerlei soorten bijzondere planten: zeggen, orchideeën, kranswieren, veenmossen,
etc. Het is het stadium tussen open water en veenmosrietland in. Dit type kan ontstaan
onder zeer specifieke omstandigheden: matig voedselrijk water en stabiele waterstanden. In
laagveengebieden is dat in petgaten en in De Olde Maten / Veerslootlanden komt het type nu
voor in de Veerslootlanden. Ook in de boksloten wordt de ontwikkeling van dit type verwacht,
drijvend op het water. Het vraagt om een jaarlijks maaien en verwijderen van de vegetatie.
2.3.6 N 10.01 Nat Schraalland
Dit is het beheertype dat staat voor de beoogde versterking van blauwgrasland. Kenmerkend is
dat de drooglegging zeer gering is, ook in de zomer is het relatief nat. De bodem is matig tot
zeer voedselarm. De opgave is om die niet te veel te laten verzuren en dat kan door tijdelijk te
inunderen met schoon oppervlaktewater. Door te maaien na de bloei en het maaisel af te voeren
kan een soortenrijke vegetatie van kruiden, grassen en zeggen ontstaan. De altijd aanwezige
geringe hoogteverschillen zorgen voor veel afwisseling van nat en droog op mini-schaal en
bevorderen daardoor een hoge diversiteit aan flora en fauna. Gelet op de geringe draagkracht is
voor het beheer aangepaste apparatuur nodig. Jaarlijks blijft ca. 10 – 20% van de vegetatie
staan, vooral voor overwinterende insecten.
2.3.7 N 10.02 Vochtig Hooiland
De bodem van dit type is ook voedselarm, vergelijkbaar met nat schraalland. Het grootste verschil
is dat de drooglegging van dit type groter is en er daardoor heeft het een hogere biomassagroei.
Dat vraagt om een intensiever beheer. Dit beheer kan – als het peil voldoende is uitgezakt
– worden verricht met lichte landbouwmachines. Eventueel kan een beheer van hooien en
naweiden worden toegepast. Een lichte bemesting kan onderdeel zijn van het beheerarrangement.
Bij voldoende bodemleven kan het type een rol spelen in het weidevogelbeheer. Lokaal
zijn ze vooral bekend van de uiterwaarden van het Zwarte Water. Ze komen voor op alle bodemtypen.
In de Veerslootlanden ligt dit type op de graslanden grenzend aan de natte schraallanden
(N 10.01). In de Olde Maten liggen zij op graslanden aan weerszijden van boksloten die
een grote potentie hebben voor de ontwikkeling van Natura 2000 doelen.
2.3.8 N 12.02a en b. Kruidenrijk en faunarijk grasland met/zonder boksloten
Dit is een algemeen type en de afgrenzing met de vorige twee is, dat dit type voldoende ontwaterd
is om landbouwkundig te kunnen beheren en gebruiken. De landbouwkundige waarde is
beperkt door de doelen van ontwikkeling van kruiden en dus beperking in de bemesting. Op
deze veenbodems met de afgesproken drooglegging vindt de beoogde verschraling maar langzaam
plaats omdat het oxiderend veen altijd een basis hoeveelheid voedingsstoffen levert. Toch
is dat in sommige gevallen al wel gelukt. Een deel van deze typen ligt langs de boksloten of
komt daar in de toekomst langs te liggen. Deze sloten worden met een cyclus van 30 jaar opnieuw
uitgediept, waarbij een aanzienlijke hoeveelheid bagger in een keer op een deel van het
perceel wordt gelegd. Daardoor wordt de bodem (opnieuw) verrijkt met voedingsstoffen. Dat
Beheer en Onderhoudsplan Olde Maten en Veerslootlanden
7