Samenwerken aan natuur in Olde Maten en Veerslootlanden - Clm

zet het verschralingsresultaat weer enige tijd terug. Waar verschraling leidt tot pitrusontwikkeling
ligt een beperkte bemesting voor de hand.
Er kan onderscheid worden gemaakt in de volgende onderdelen:
1. Percelen in de Oldematen waar (periodiek) bagger op wordt gelegd. Deze hebben de laagste
botanische waarde en kunnen jaarlijks een beperkte mestgift krijgen: 10 ton ruige mest
per hectare.
2. Percelen in de Oldematen waar geen bagger op terecht komt. Deze worden als ze nu nog
soortenarm en vrij voedselrijk zijn, de eerste beheerplanperiode verschraald zodat hier een
bloemrijke vegetatie kan ontstaan. Na deze verschraling kan een beperkte mestgift van
ruige mest plaats vinden.
3. Percelen in de Veerslootslanden. Deze worden in de eerste beheerplanperiode verschraald
zodat een kruidenrijke vegetatie ontstaat. Na de eerste beheerplanperiode wordt bekeken
welke eventueel licht bemest kunnen gaan worden.
2.3.9 N 13.01 Vochtig weidevogelgrasland
Belangrijk voor goed weidevogelgrasland is dat het enerzijds voedselrijk is en anderzijds een
open structuur heeft, waardoor jonge weidevogels zich er gemakkelijk doorheen bewegen. De
drooglegging is beperkt maar de grasgroei wordt bevorderd door de bemesting en daardoor
vormen grassen ook de dominante vegetatie met een behoorlijke kwaliteit als veevoer. Dit kan
worden versterkt als de grasgroei laat op gang komt. De bemesting wordt daarom later in het
seizoen opgebracht en wel in de vorm van ruige mest. Een mozaïek met andere beheertypen
zoals plas dras langs de sloten en een openheid van het landschap completeert de habitat voor
weidevogels. Dit habitat kan worden opgenomen in het provinciale Collectief Beheerplan voor
het gehele Staphorsterveld waar een grote populatie weidevogels voorkomt. In de Olde Maten /
Veerslootlanden is dit beheertype toegekend aan percelen waar nu (nog) weinig broedparen
voorkomen. De streefdata zijn 35 broedparen per 100 ha. De inrichting wordt zo veel als mogelijk
gericht op het aantrekken van de weidevogels uit de omgeving.
2.3.10 LO1.04L. Bossingel
Dit beheertype bestaat uit de dichtgegroeide boksloten waar de houtige opslag gehandhaafd zal
blijven. Het onderhoud bestaat uit het periodiek afzetten van (delen van ) de houtige opslag.
2.3.11 Beheer watergangen
De chemische kwaliteit van het slootwater is beter naarmate de sloten op diepte worden gehouden.
De biologische kwaliteit is juist gebaat bij zo veel mogelijk rust. Door de sloten uitsluitend
in het midden – tweejaarlijks juli/augustus - op diepte te brengen, kan een balans worden gevonden
tussen beide ambities. Voor de Veerslootlanden is dit onderdeel van het graslandbeheer.
In de Olde Maten is het ook van belang om een klein slootprofiel permanent open te houden om
overtollig regenwater af te kunnen voeren en inlaatwater aan te voeren. Voor dit doel worden
bij de inrichtingsmaatregelen kleine slootprofielen in de boksloten gehandhaafd die periodiek
moeten worden geschoond. Voor het overige ontlenen de boksloten hun waarde aan het juist
niet open houden van de sloten. Vanaf de kant zullen de sloten dichtgroeien en ontstaan allerlei
verschillende verlandingsstadia die belangrijke natuurwaarden vertegenwoordigen. Het slootschonen
gebeurt niet eerder dan 15 juli en niet na half oktober vanwege de in winterrust verkerende
amfibieën en bij voorbaat in een mozaïek in de tijd.
De Natte As wordt op diepte gehouden, afhankelijk van de aangroei van bagger. Deze moet
worden uitgebaggerd met een boot.
2.4 Conclusies natuurdoelen en beheer
Het beheer van het gebied Olde Maten / Veerslootlanden vraagt om een gevarieerd patroon van
werkzaamheden.
Beheer en Onderhoudsplan Olde Maten en Veerslootlanden
8