Bronnenboek LVN Natuurbrandbeheersing - BrandweerKennisNet

als ondergronds zijn. Een heidebrand ontwikkelt zich bij sterke wind snel voorwaarts, beperkter naar
de flanken en in mindere mate tegen de wind in.
6.3.4 Veenbrand:
Een veenbrand is een brand die woedt in een veenlaag. Veelal zijn dit branden die ondergronds
woeden als een smeulbrand. Daarnaast kunnen er vlamverschijnselen voordoen in bovengrondse
lage vegetatie.
6.3.5 Duinbrand:
Een duinbrand is een brand die in duingebieden woedt. Dit zijn branden van vegetaties (grassen en
heide) in zandduinen, veelal in combinatie met naaldboom bospercelen. De brand zal zich in de
zandduinen als een loopvuur ontwikkelen. Echter in de naaldboompercelen kan de brand zich niet
alleen verder ontwikkelen tot een grondvuur (humuslaag) maar ook tot een kroonvuur. Aanwezige
duindoorns kunnen heftig en explosief mee verbranden.
6.3.6 Rietkraagbrand:
Een rietbrand is een brand in rietkragen en rietvelden. Deze branden verspreiden zich met hoge
snelheden en zijn veelal door de natte en drassige ondergrond moeilijk te blussen
6.3.7 Griendveldbrand (wilgentenen):
Een grienveld brand is een brand die woedt in percelen van wilgentenen. In feite is het een bosbrand
echter met dit verschil dat wilgentenen in een moerassige ondergrond staan. Denk hierbij aan “De
Biesbosch” Ook een brand in een grienveld is moeilijk te blussen.
6.4 Variaties in natuurbrand
Een natuurbrand ontwikkelt zich als een zogenaamde trapbrand. De onder begroeiing raakt in brand
(zie ontstaansoorzaken). Deze brand ontwikkeld warmte en zal het aanwezige vocht uit het
brandbare materiaal verdampen. De brand ontwikkelt zich in alle kubusrichtingen. Steeds meer
brandbaar materiaal raakt in de brand. Indien er voldoende brandbaar materiaal op de grond of
onder de grond (humus) aanwezig is zal de brand in een vlammenstadium raken. De vlammen zullen
via de brandbare losse en droge schorskwabben omhoog kruipen richting de kroon. De brand krijgt
nu voldoende warmte en zal zich verder uitbreiden (zie kroonvuur).
Er zijn twee soorten ontwikkelingen waar te nemen, namelijk:
Verticale branduitbreiding:
De brand heeft een zodanige temperatuur bereikt en de wind is sterk genoeg dat de brand zich
verticaal voortplant door de kronen van het naaldhout. Deze brand zal trachten zijn eigen wind te
creëren, door het aanzuigen van zuurstof. Afhankelijk van de naaldsoort en de ouderdom van de
begroeiing kan zuurstof worden aangezogen. De windsterkte kan plaatselijk toenemen tot 6 á 10
m/s. De brand kan zich hierdoor tegen de “natuurlijke” windrichting in uitbreiden.
Horizontale branduitbreiding:
Indien er onvoldoende wind staat en de brand kan geen tot nauwelijks zuurstof aanzuigen dan
verplaatst de brand zich enkel horizontaal door de kronen. De brand is alleen offensief te bestrijden
vanuit de lucht of door het opvangen van de brand bij een pad met behulp van (bumper)monitoren.
De bomen dienen dan zo nat mogelijk gehouden te worden.
17