een gerandomiseerde studie - World Federation of Music Therapy

effecten zoals ervaren in de beroepspraktijk systematisch te onderbouwen (CBO, 2004). Een
RCT is de ‘gouden standaard’ voor onderzoek. Het woord randomisatie heeft te maken met
toewijzing van de proefpersonen aan de groepen. Bij een gerandomiseerd onderzoek gebeurt
deze toewijzing per toeval. Hoe beter de kwaliteit van het onderzoeksdesign is, hoe groter de
kans is dat de gevonden effecten te generaliseren zijn naar andere situaties. Ondertussen zijn
sinds 1996 door de ‘Consort Groep’ statements gepubliceerd waarin publicatiecriteria zijn
vastgelegd (http://www.consort-statement.org/). Hiermee kan de kwaliteit van
gerandomiseerde studies worden beoordeeld. Vele internationale onderzoekstijdschriften
hebben deze criteria overgenomen.
Ook in de internationale literatuur wordt benadrukt hoe belangrijk het toetsen van de
effectiviteit en de efficiëntie van de behandeling van mensen met een mentale handicap is
(Knapp & Kavanagh, 1997; Lamberti & Herz, 1995). Onderzoekers die met
wetenschappelijke evidentie ondersteuning voor bepaalde behandelingen bieden, helpen mee
om klinische standaards te creëren zodat cliënten kwalitatief goede en kosten-effectieve zorg
kunnen blijven ontvangen (Krupnick, 1999; Lehman, 1999).
Maar gerandomiseerde studies zijn niet overal toepasbaar Deze vorm van onderzoek past het
beste bij discrete, gestandaardiseerde, korte termijn interventies (Smeijsters, 2003).
3.1. Kwantitatief onderzoek met betrekking tot muziektherapie en schizofrenie
Literatuuronderzoek naar studies met betrekking tot muziektherapie bij patiënten met mentale
ziekten zoals schizofrenie heeft het volgende opgeleverd. Er zijn geen meta-analyses, maar
wel twee RCT’s gevonden. Daarnaast zijn er vier vergelijkende studies die niet
gerandomiseerd zijn. Er is één niet-vergelijkend vragenlijstonderzoek. Er is een meta-analyse
in voorbereiding die in het voorjaar 2005 wordt gepubliceerd.
De bevindingen uit de RCTs laten zien dat muziektherapie effectief is bij de behandeling van
schizofrene patiënten. In een onderzoek van Tang, Yao en Zheng (1994) wordt
muziektherapie plus standaardbehandeling vergeleken met alleen standaardbehandeling. In de
groep waarbij de standaardbehandeling werd aangevuld met muziektherapie vond men een
vermindering van negatieve symptomen zoals afgevlakt gevoel, spraakarmoede,
motivatieverlies, interesseloosheid en verminderde oplettendheid. Bovendien vond men
verbeteringen bij het conversatievermogen, een verminderd sociaal isolement, een versterkte
interesse in gebeurtenissen in de buitenwereld en de interactie met andere patiënten. In een
onderzoek van Yang, Li, Weng, Zhang, & Ma (1998) wordt eveneens muziektherapie plus
25