een gerandomiseerde studie - World Federation of Music Therapy

het invullen gewoon vergeten. Ca. 10 patiënten weigerden aan het onderzoek mee te doen.
Dat lijkt niet veel, maar gezien de kleine onderzoeksgroep is dit aantal met 21% een relatief
groot percentage van de huidige onderzoeksgroep. Vele van deze patiënten waren
achterdochtig en wantrouwden de bedoelingen van de onderzoeker. Wellicht heeft dit met het
ziektebeeld zelf te maken. Het is niet uit te sluiten dat dit gegeven een vertekenende invloed
heeft op de resultaten, in welke richting dan ook. Een aantal achterdochtige patiënten deed
niet mee aan het onderzoek terwijl juist deze patiënten vaak naar de muziektherapie komen.
De muziektherapie is voor hun een behandeling waarbij zij zich veilig kunnen voelen doordat
zij relatief minder (over zichzelf) hoeven te praten.
Aanvankelijk werd in dit onderzoek geprobeerd alle activiteiten van de aan het onderzoek
deelnemende patiënten te registreren. Gedurende het onderzoek moest dit plan worden
opgegeven. Het bleek een enorme klus te zijn de veelvoud aan activiteiten en de verandering
in het aantal uren van deze activiteiten gedurende de vijf onderzoeksweken bij elke
individuele patiënt te achterhalen en op een eenduidige manier te registreren. De
weekprogramma’s van de vier afdelingen als ook de individueel afgestemde programma’s van
de patiënten bleken veel van elkaar te verschillen. Gedurende het onderzoek hebben patiënten
vaak tegen de muziektherapeut geklaagd over de dubbele inroostering van verschillende
therapieën. Bij een geheel dubbele inroostering had een placebo-effect van de muziektherapie
kunnen worden uitgesloten. De factor ‘aandacht krijgen door de therapeut’ kan in dat geval
als alternatieve verklaring voor een verschil tussen de experimentele en de controlegroep
worden uitgesloten aangezien die aandacht bij beide groepen aanwezig is. Waarschijnlijk was
er daadwerkelijk in veel gevallen sprake van een dubbele inroostering van de therapieën. Dit
onderzoek kan dit echter niet hard maken met eenduidige registraties en cijfers. Het is niet
aannemelijk, maar het kan ook niet geheel worden uitgesloten dat de effecten van de
muziektherapie wellicht gedeeltelijk te verklaren zijn door een mogelijk placebo-effect,
namelijk aandacht van de therapeut.
In dit onderzoek bleek dat er in een 8 maanden durende meetperiode slechts 37 patiënten
werden gevonden die mee wilden en konden doen aan het onderzoek. Voor het trekken van
degelijke conclusies uit de statistische analyse is eigenlijk een onderzoeksgroep noodzakelijk
die meer dan twee keer zo groot is (Biostat, 1988). In dit onderzoek wordt dit aantal niet
gehaald.
59