een gerandomiseerde studie - World Federation of Music Therapy

standaardbehandeling vergeleken met alleen standaardbehandeling. De muziektherapie plus
standaardbehandeling leidde tot een vermindering van negatieve symptomen en sociale
beperkingen in vergelijking tot de conditie met alleen de standaardbehandeling. Vooral de
luiheid, het afgestompte affect en de gedachtenarmoede verbeterden significant. Bij een
follow-up drie maanden na de behandeling waren de sociale beperking en de zwaarte van de
psychiatrische handicap nog altijd verminderd.
In een niet-gerandomiseerde vergelijkende studie werden patiënten die muziektherapie kregen
vergeleken met patiënten die op een wachtlijst stonden voor muziektherapie. De kwaliteit van
het leven was bij de muziektherapiegroep significant verbeterd. De patiënten uit de
muziektherapiegroep vertoonden minder sociale terugtrekking en gedroegen zich meer
empathisch tegenover anderen dan patiënten die niet deelnamen aan de muziektherapie. Bij de
negatieve symptomen werd een interactie-effect zichtbaar. De muziektherapiegroep verbetert
voor wat betreft de negatieve symptomen en sociale interactiematen, terwijl de
wachtlijstgroep verslechtert. Vooral de symptomen emotionele terugtrekking, magere
affectieve verstandhouding, sociale passiviteit en apathie verbeterden in de
muziektherapiegroep. Bij een koor-activiteit die onafhankelijk van de muziektherapie aan
beide groepen werd gegeven, vertoonden de patiënten met muziektherapie-ervaring een
actievere deelname. Zij toonden meer motivatie en concentratie, beleefden meer emoties en
konden hun gevoelens beter met anderen delen dan deelnemers zonder ervaringen uit de
muziektherapie. De effecten zijn bij een follow-up na vier maanden verdwenen (Hayashi et
al., 2002).
In onderzoek van Pavlicevic, Trevarthen en Duncan (1994) werd gevonden dat muzikale
improvisatie de muzikale interactie met de therapeut kan verbeteren en verlengen en eveneens
een gunstige invloed heeft op de psychiatrische toestand en de kwaliteit van leven.
In een gecontrolleerde en gerandomiseerde vergelijkende studie van Pfeiffer, Wunderlich,
Bender, Elz, en Horn (1987) werden patiënten die muziektherapie kregen, vergeleken met
patiënten die op een wachtlijst stonden voor muziektherapie. Er werden geen statistisch
significante effecten gevonden voor psychopathologie, recreatie en sociaal gedrag. Bij de
zelfbeoordeling van de beleving van de eigen persoon vertoonden beide groepen een
significante verbetering. Wel werd de therapiegroep door de patiënten gewaardeerd. Bij een
follow-up na zes maanden waren de resultaten weer verdwenen.
Uit een vragenlijstonderzoek bij schizofrene patiënten van Reker (1991) blijkt dat patiënten
muziektherapie waarderen en positief beoordelen. De therapie heeft volgens hen geen
bijwerkingen of negatieve uitwerking. De patiënten vinden dat muziektherapie plezier geeft
26