(2001) nummer 1 januari/februari - Nemesis

More documents

Recommendations

Info

procent van de kosten voor zijn rekening nemen. De bijdrage wordt bepaald op ƒ 250,- per maand. Nr.. 1275 (RN-kort) President Rechtbank Utrecht 24 augustus 2000 Nr. 117890/ KGZA 00-722, KGK 2000,1550 Mr. Van der Burg - van Geest C, eiseres, advocaat mr. Römelingh, tegen H., gedaagde, procureur mr. Jacobs Partneralimentatie; voorschot; spoedeisend belang Art. 1:157 BW Tussen partijen is de echtscheiding uitgesproken, waarbij kinderalimentatie is vastgesteld. In afwachting van een rechterlijke beslissing omtrent partneralimentatie, vordert de vrouw in kort geding veroordeling van de man tot betaling van een voorschot van ƒ 4.000,- per maand op de nog vast te stellen uitkering. De vrouw heeft geen eigen inkomsten en wordt financieel bijgestaan door familie en vrienden; de man betaalt de huur van haar woning. De vrouw komt niet in aanmerking voor een bijstandsuitkering. De president acht het spoedeisend belang voldoende aannemelijk, nu een beslissing op het alimentatieverzoek niet op korte termijn is te verwachten en de middelen van de vrouw ontoereikend zijn om de periode tot die beslissing te overbruggen. De man moet in staat worden geacht om ƒ 1.600,- per maand bij te dragen in de kosten van levensonderhoud van de vrouw. Nu de man heeft verklaard de huurbetalingen ten bedrage van ƒ 1.200,- per maand voort te zetten, wordt het voorschot op de partneralimentatie voorlopig bepaald op ƒ 400,- per maand. Nr. 1276 (RN-kort) Hof Amsterdam 31 augustus 2000 Nr. 933/99 Mrs. Gerritzen-Gunst, Torrenga, Gras X, de vrouw, procureur mr. Van Driem, tegen Y, de man, procureur mr. Reinders Folmer. Alimentatieduur; Wla; overgangsrecht Art. II lid 2 Wet limitering alimentatie RECHTSPRAAK Beschikking na verwijzing. De Hoge Raad heeft een beschikking van het Hof 's-Gravenhage vernietigd wegens onvoldoende afweging van belangen. De vrouw had in haar cassatieverzoek gesteld dat de overgangsregeling van de Wet limitering alimentatie na scheiding niet geldt indien de alimentatiegerechtigde behoort tot een generatie, die ten tijde van het totstandkomen van de wet geen maatregelen meer kon treffen om zelf in haar levensonderhoud te voorzien. De Hoge Raad oordeelde dat de overgangsregeling geldt voor alle gevallen waarin de alimentatie vóór de inwerkingtreding van bedoelde wet is overeengekomen of door de rechter toegekend, maar dat aan beslissingen, waarbij het beroep van de alimentatiegerechtigde op de uitzondering van art. II lid 2 Wet limitering alimentatie wordt verworpen dan wel slechts voor een beperkte termijn wordt gehonoreerd, in het algemeen hoge motiveringseisen moeten worden gesteld (HR 22 oktober 1999, NJ1999,784). Het Amsterdamse Hof oordeelt nu dat in het onderhavige geval beëindiging van de alimentatieverplichting van de man conform de overgangsregeling van zo ingrijpende aard zou zijn, dat deze in redelijkheid niet van de vrouw kan worden gevergd. Het hof neemt daarbij alle omstandigheden van het geval in aanmerking, waaronder de leeftijd van de vrouw (79), het feit dat uit het huwelijk kinderen zijn geboren, de datum (1946) en duur (31 jaar) van het huwelijk, de traditionele rolverdeling tussen de partners en de mate waarin dit de verdiencapaciteit van de vrouw heeft beïnvloed. In casu kan niet van de vrouw worden verlangd dat zij een deel van haar woning verhuurt opdat zij daarin ook zonder bijdrage van de man kan blijven wonen. Bovendien is het aan de vrouw zelf om te bepalen of zij andere woonruimte dient te zoeken, nu de woonlasten niet buitensporig hoog zijn. Pensioen Nr. 1277 (RN-kort) Rechtbank 's-Gravenhage 16 maart 2000 Nr. AWB 99/07148 MPW Mr. Mollee X, eiseres, advocaat mr. De Haas, tegen Y, verweerder Pensioenverrekening Art. 2 Wvp Art. 2 Wet verevening pensioenrechten bij scheiding, waarin is bepaald dat het recht op uitbetaling jegens het uitvoeringsorgaan slechts ontstaat door melding van de scheiding aan het orgaan binnen twee jaar na de scheiding, is dwingendrechtelijk van aard. Zonder schriftelijke mededeling van de scheiding binnen de genoemde termijn is het uitvoeringsorgaan niet gehouden tot rechtstreekse uitbetaling aan de ex-partner. SEKSUEEL GEWELD Nr. 1278 (RN-kort) Rechtbank Almelo 4 juli 2000 Nr. 08/006091-99 Mrs. Drewes, Vogel, Haarhuis OM tegen P., verdachte Seksueel misbruik; onmacht; mishandeling. Art. 243, 249 en 300 jo 304 Sr P. heeft met zijn echtgenote, van wie hij wist dat ze als gevolg van het gebruik van medicijnen en alcohol diep sliep, handelingen gepleegd die mede bestonden uit het seksueel binnendringen van haar lichaam (in casu anaal). De rechtbank oordeelt dat sprake is van het seksueel binnendringen van iemand van wie hij weet dat hij in een staat van lichamelijke onmacht verkeert, zoals strafbaar gesteld in art. 243 Sr. De rechtbank overweegt hiertoe het volgende: 'De rechtbank is van oordeel dat de strekking van art. 243 Wetboek van Strafrecht is de bescherming van de seksuele integriteit van personen die daartoe zelf op een bepaald moment of in het algemeen niet in staat zijn. Degene die (diep) slaapt is onmachtig haar of zijn wil te bepalen over de met haar of hem bedreven seksuele handelingen en daardoor niet in staat tot het bieden of uiten van verzet. P. wordt tevens veroordeeld voor het plegen van ontucht met zijn minderjarige dochter en voor het meermalen mishandelen van zijn echtgenote. Ten aanzien van de mishandeling van zijn echtgenote wordt uitdrukkelijk artikel 304 Sr toegepast: mishandeling, terwijl het misdrijf wordt begaan tegen zijn echtgenoot. 10 NEMESIS 2001 nr. 1
De vorderingen van de benadeelde partijen worden als niet eenvoudig van aard niet ontvankelijk verklaard. Nr. 1279 (RN-kort) President Rechtbank Utrecht 12 september 2000 Nr. 116539 KGZA 00-625 Mr. Quik-Schuijt X, eiseres, procureur mr. de Vries, advocaat mr. van Driem, tegen Y, gedaagde, procureur mr. Vermeer. Straatverbod na seksueel misbruik; onrechtmatigheid; belangenafweging X is van haar zevende tot haar twaalfde jaar ernstig seksueel misbruikt door Y. X heeft hierdoor psychische schade geleden. In een eerdere procedure tussen partijen is Y veroordeeld tot betaling van een (voorschot) op de immateriële en materiele schade. X werkt sinds enkele jaren als wijkverpleegkundige. Tijdens haar werk is zij Y, die bij de plantsoenendienst werkt, regelmatig tegengekomen. Dit heeft opnieuw psychische spanningen bij X veroorzaakt, welke uiteindelijk hebben geleid tot ziekmelding van X. X heeft de werkgever van Y gevraagd Y elders te werk te stellen. De werkgever heeft dit geweigerd, omdat Y het verzoek niet zelfheeft gedaan. Y weigert om overplaatsing te vragen. Eiseres vordert thans dat het Y verboden wordt zich tijdens haar werktijden te bevinden in de dorpen waar zij als wijkverpleegkundige werkt. Aan haar vordering legt zij niet een reële dreiging van toekomstig onrechtmatig handelen ten grondslag, maar het niet in acht nemen door Y van vermijdingsgedrag, hierin bestaand dat Y weigert zijn werkgever om overplaatsing te vragen. De president overweegt dat voor de beantwoording van de vraag of het weigeren overplaatsing aan te vragen onrechtmatig is, de belangen van partijen tegen elkaar afgewogen moeten worden. Ook X kan immers overplaatsing aanvragen. De president is van oordeel dat het misbruik op zeer jonge leeftijd dat vele jaren heeft geduurd een dermate grote aantasting is geweest van het recht van X op een ongestoorde ontwikkeling dat van Y een hoge mate van vermijdingsverdrag kan worden gevergd. Of dit werkelijk een verbod om te werken I RECHTSPRAAK in de betreffende dorpen rechtvaardigt kan niet beoordeeld worden omdat, door de weigering van Y overplaatsing te vragen, niet is komen vast te staan in hoeverre hieraan tegemoet kan worden gekomen. De nadelen die Y zou kunnen ondervinden van een overplaatsing wegen niet op tegen het nadeel dat X ondervindt van de traumatische herbelevingen die een confrontatie met Y bij haar oproepen. Indien echter een verbod als gevraagd neer zou komen op een algeheel verlies van werk voor Y, dan zou dit bij de afweging beider belangen zwaar wegen. Nu Y door te weigeren overplaatsing aan te vragen een behoorlijke belangenafweging onmogelijk heeft gemaakt is deze weigering onrechtmatig jegens X. Het gevraagde verbod wordt toegewezen voor een periode van drie jaar. Hoger beroep ingesteld Deze zaak is gegarandeerd door het Proefprocessenfonds Clara Wichmann (voorheen Rechtenvrouw). Belaging Nr. 1280 Rechtbank Alkmaar (Kort Geding) 26 oktober 2000 Nr. 362/2000 AD Mr. Warnink B., eiseres, procureur mr. van Dijk, tegen R., gedaagde, procureur mr. Boll Seksuele intimidatie; belaging; contactverbod Art. 3:162 BW Gedaagde wordt - na langdurige belaging van eiseres - verboden om een internetpagina te (laten) openen waarin eiseres wordt genoemd. Tevens wordt aan gedaagde een contact-verbod opgelegd, waaronder mede begrepen het contact per email en internetverkeer. (...) De uitgangspunten 1.1. Eiseres is sedert 1990 werkzaam bij de gemeente X. Gedaagde is werkzaam geweest bij de gemeente X. 1.2. Op of omstreeks 29 september 1997 heeft eiseres tegen gedaagde een klacht ingediend bij de Klachtencommissie Seksuele Intimidatie wegens intimidatie door gedaagde jegens haar. Bij rapportage van 19 februari 1998 heeft deze commissie geoordeeld dat de klacht niet-ontvankelijk is, aangezien eiseres nadrukkelijk had verklaard zich geïntimideerd te voelen, maar niet seksueel geïntimideerd, en de klachtenregeling slechts van toepassing is bij seksuele intimidatie. 1.3. Gedaagde is door de gemeente X ontslag verleend met ingang van (uiteindelijk) 1 april 1999. 1.4. Bij brief van 21 juli 1999 heeft gedaagde aan eiseres onder meer meegedeeld voornemens te zijn diverse klachten over haar bij het college van Burgemeesters & Wethouders (hierna: B & W) van de gemeente X in te dienen. Bij brieven van 4,11,18, 22 en 23 augustus 1999 en 2 oktober 1999 heeft gedaagde op grond van diverse redenen klachten over eiseres bij B & W van de gemeente X ingediend. Van deze brieven heeft gedaagde steeds een afschrift naar het privé-adres van eiseres gestuurd. Een aantal van deze klachten heeft gedaagde tevens per fax naar de gemeente X gezonden. Bij brief van 7 november 1999 aan B & W van de gemeente X heeft gedaagde gereageerd op de weigering van B & W om de klacht van 22 augustus 1999 in behandeling te nemen. Van deze brief heeft gedaagde een afschrift naar het privéadres van eiseres gestuurd. 1.5. Eiseres heeft gedaagde op 22 december 1999 en op 1 maart 2000 gesommeerd om op geen enkele wijze, mondeling of telefonisch en/of schriftelijk contact te zoeken met eiseres en/of haar echtgenoot. Voorts is gedaagde gesommeerd de correspondentie over eiseres naar de gemeente X - de werkgever van eiseres - te staken. 1.6. In juli 2000 heeft gedaagde de teksten van de volledige correspondentie tussen hem en de gemeente X over eiseres alsmede alle processtukken die zijn gewisseld in de diverse procedures die gedaagde tegen de gemeente X voert of heeft gevoerd in een eigen homepage op het Internet gezet. Onder deze teksten bevinden zich vertrouwelijke stukken en persoonlijke stukken van eiseres. 1.7. Bij brief van 28 september 2000 heeft eiseres gedaagde gesommeerd de homepage binnen 24 uur van het Internet te verwijderen. Gedaagde heeft de homepage op 11 oktober 2000 verwijderd, nadat zowel eiseres als de gemeente X aangifte bij de politie hadden gedaan in verband met smaad en laster en de gemeente X gedaagde had meegedeeld dat zijn handelwijze consequenties zou hebben voor zijn recht op wachtgeld. NEMESIS 2001 nr. 1 11
Page 1 and 2: JANUARI/FEBRUARI 2001 ARBEID, ZORG
Page 3 and 4: Vakantie, zorg en andere hobbies: w
Page 5 and 6: de winkel. Noodmaatregelen lijken g
Page 7 and 8: I VROUWENRECHTEN De genoemde VN-ver
Page 9 and 10: gy for making women's as well as me
Page 11 and 12: cial discrimination the rights of p
Page 13 and 14: In verband met art. 6, dat het rech
Page 15 and 16: I VROUWENRECHTEN krachter geen of e
Page 17 and 18: come the child's legal father if he
Page 19 and 20: ACTUALITEITENKATERN Samenstelling M
Page 21 and 22: een vrouw in het Verenigd Koninkrij
Page 23 and 24: echt niet praktisch onmogelijk of u
Page 25 and 26: tigen. Zij zal de Minister opdragen
Page 27: 2.6. Bij vonnis d.d. 1 februari 200
Page 31 and 32: wet Aaw de eis dat iedereen die van
Page 33 and 34: ingezet kan worden. Het vereiste va
Page 35 and 36: maart 1999, geldig tot 22 maart 200
Page 37 and 38: door de korpschef van de regiopolit
Page 39 and 40: elates to their reproductive functi
Page 41 and 42: crimination against women, as well
Page 43 and 44: 13. Encourages all those involved i
Page 45: patroon dat politiemensen volgen in
Page 48 and 49: was 'ambiguous' when the sperm dono
Page 50 and 51: I TAKING born, he regularly visited
Page 52 and 53: Relevant Case Law I TAKING In the f
Page 54 and 55: asis van het hoofdstuk betreffende
Page 56 and 57: I KRONIEK Commissie t. fie/g/ê-jur
Page 58 and 59: I KRONIEK een vrouw vanwege zwanger
Page 60 and 61: Tot slot I KRONIEK De trend in geli
Page 62 and 63: geldt, maar als ziekte. Het vernieu
Page 64: REDACTIONEEL MIES WESTERVELD, DE KA

(2001) nummer 1 januari/februari - Nemesis

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?