(2001) nummer 1 januari/februari - Nemesis

More documents

Recommendations

Info

voldoende wervingspogingen heeft verricht om prioriteitgenietend aanbod aan te trekken en dat op grond van hetgeen thans ter beschikking staat niet kan worden geconcludeerd dat er geen prioriteitgenietend aanbod in (andere EER) landen beschikbaar is voor de door eiseres aangeboden functie. 2.26. Mitsdien is de rechtbank van oordeel dat verweerder niet in strijd met geschreven of ongeschreven rechtsregels heeft gehandeld door het bezwaar tegen de weigering aan eiserès een twv voor arbeid te verlenen, ongegrond te verklaren. Bovendien is niet gebleken van zodanige bijzondere omstandigheden dat verweerder in redelijkheid niet tot de bestreden beslissing heeft kunnen komen. 2.27. Het door eiseres ingestelde beroep is mitsdien ongegrond. (...) Afhankelijk verblijfsrecht Nr. 1286 (RN-kort) Europees Hof voor de Rechten van de Mens (Ciliz)(vervolg RN 1999, 1072) 11 juli 2000 Nr. 29192/95, JV 2000,187 Mrs. Palm, Thomassen, Ferrari Bravo, Türmen, Birsan, Casadevall, Maruste C, klager, gemachtigde mr. Later, tegen Nederland, gemachtigde mr. Schukking Voortgezet verblijf; gezinsleven; omgangsrecht Art. 8 EVRM Na verbreking van het huwelijk - binnen drie jaar - verzoekt de vader om voortgezette toelating o.g.v. art. 8 EVRM. Vader heeft onregelmatige en korte contacten met zijn zoon. Moeder verzet zich tegen omgang. Er bestaat geen formele omgangsregeling. Wel heeft de rechter in hoger beroep besloten tot het organiseren van proefontmoetingen door en onder supervisie van de Raad voor de Kinderbescherming. Vader heeft een bijstandsuitkering en draagt af en toe bij aan het onderhoud van het kind. Zijn aanvraag voor voortgezet verblijf wordt afgewezen. Na de eerste proefontmoeting wordt vader in vreemdelingenbewaring genomen en uitgezet naar Turkije. Vervolgens wordt hem een visum geweigerd om verdere proefontmoetingen met zijn zoon te hebben respectievelijk de verdere procedure over de omgangs- I RECHTSPRAAK regeling bij te wonen. Het Hof concludeert - in navolging van de Commissie - tot schending van art. 8 EVRM. Niet alleen liepen de autoriteiten vooruit op de uitkomst van procedures over het omgangsrecht door de vader uit te zetten, maar - nog belangrijker - zij onthielden de vader ook elke mogelijkheid tot zinvolle betrokkenheid bij de verdere procedure over het omgangsrecht, waarvoor zijn aanwezigheid bij de proefontmoetingen van essentieel belang Was. Onder verwijzing naar Keegan v Ireland, stelt het Hof dat de Nederlandse staat, door te falen in de coördinatie van de verschillende procedures m.b.t. het recht op gezinsleven van vader, niet heeft gehandeld op een wijze die het mogelijk maakte de gezinsband te ontwikkelen. Het besluitvormingsproces zowel m.b.t. de uitzetting als m.b.t. de omgangsregeling 'did not afford the requisite protection of the applicant's interests as safeguarded by article 8.' Nr. 1287 Staatssecretaris van Justitie (beschikking) 7 augustus 2000 Nr. 9208-18-0206 S., verzoekster, advocaat mr. Lichteveld, tegen de staatssecretaris van Justitie Voortgezet verblijf na verbreking huwelijk; (seksueel) geweld; klemmende redenen van humanitaire aard VcB 1/2.4 S., van Turkse nationaliteit, heeft zich in 1993 bij haar echtgenoot in Nederland gevoegd, waartoe zij een verblijfsvergunning heeft verkregen. Het echtpaar heeft vier kinderen. Vanwege geweld en mishandeling door de echtgenoot, die psychisch ziek is, is de vrouw begin 1998 gevlucht naar een opvanghuis. Na het verbreken van het huwelijk heeft zij een verblijfsvergunning voor een jaar gekregen tot 6 februari 1999. Zij heeft echter eerst op 22 maart 1999 om verlenging verzocht. Zij voldeed niet aan het middelenvereiste. Haar verzoek om verlenging is afgewezen. De vrouw voert aan dat zij reeds op het moment van de feitelijke verbreking van het huwelijk in aanmerking kwam voor een vergunning op humanitaire gronden. Er zijn rapporten van het RIAGG (waarin het verslag van een overleg tussen de verschillende betrokken hulpverlenende instanties en van het opvanghuis) en een rapport van de huisarts. De Adviescommissie voor vreemdelingenzaken stelt dat de vrouw direct na de ontwrichting van het huwelijk in het bezit had moeten worden gesteld van een verblijfsvergunning. Daarbij wordt overwogen dat voldoende aannemelijk is dat de echtgenoot zich als gevolg van zijn ziekte regelmatig gewelddadig heeft gedragen, hetgeen tot de verbreking van het huwelijk heeft geleid. Voorts dat de vrouw ten tijde van het verbreken van het huwelijk de zorg had over hun driejarige dochter en hoogzwanger was van het vierde kind, dat de situatie voor alleenstaande gescheiden vrouwen in Turkije minder gunstig is dan in Nederland en dat er als gevolg van de aardbevingen geen aanvaardbare mogelijkheid tot opvang bij familie is. Beschikking 7 augustus 2000 (...) Op 20 oktober 1999 heeft mr H.L.M. Lichteveld, namens S.G. van Turkse nationaliteit, geboren op 4 oktober 1960, verder te noemen betrokkene, alsmede namens diens kinderen M.C.G. geboren op 15 december 1995 en C.G. geboren op 25 februari 1998, beiden van Turkse nationaliteit, een bezwaarschrift ingediend, gericht tegen de beschikking van 6 oktober 1999, waarbij een aanvraag om verlenging van de geldigheidsduur van de aan betrokkene verleende vergunning tot verblijf onder gelijktijdige wijziging van de beperking waaronder de vergunning is verleend, niet is ingewilligd. De inhoud van het dossier is bij de besluitvorming betrokken. Hetgeen in het bezwaarschrift is aangevoerd wordt hierbij als ingelast beschouwd. Het advies van de Adviescommissie voor vreemdelingenzaken van 24 maart 2000 strekkende tot gegrondverklaring van het bezwaarschrift, is eveneens betrokken bij de besluitvorming. Het advies is aan deze beschikking gehecht en maakt voor wat betreft de strekking en de overwegingen deel uit van deze beschikking. Gelet op het bepaalde bij en krachtens de Vreemdelingenwet en de Algemene wet bestuursrecht; Besluit: 1. het bezwaar gegrond te verklaren; 2. aan betrokkene een vergunning tot verblijf te verlenen, met ingang van 22 16 NEMESIS 2001 nr. 1
maart 1999, geldig tot 22 maart 2000, onder gelijktijdige verlenging van de geldigheidsduur tot 22 maart 2001; 3. de vergunning te verlenen zonder beperking; (...) Adviescommissie voor vreemdelingenzaken 24 maart 2000 (...) Door de vreemdelinge is evenwel aangevoerd dat zij na de ontwrichting van haar huwelijk op 6 februari 1998 voldeed aan de voorwaarden van het beleid zoals neergelegd in hoofdstuk B 1/2.4.1. van de Vreemdelingencirculaire, zodat allereerst op dit beleid zal worden ingegaan. (...) Volgens het terzake gevoerde beleid zoals dat is vermeld in Hoofdstuk B 1/2.4 van de Vreemdelingencirculaire komen schrijnende gevallen direct na de verbreking van het huwelijk in aanmerking voor zelfstandig voortgezet verblijf om klemmende redenen van humanitaire aard. In geval het gaat om gescheiden vrouwen zal een belangenafweging plaatsvinden, waarbij een combinatie van factoren een rol speelt: - de situatie van alleenstaande vrouwen in het land van herkomst; - de maatschappelijke positie van de betrokkene in het land van herkomst; - de vraag of in het land.van herkomst een naar de maatstaven van dat land aanvaardbaar te achten opvang aanwezig is; - de zorg die de betrokkene heeft voor kinderen die hier te lande zijn geboren en/of getogen; - aangetoond (seksueel) geweld binnen het huwelijk, wat heeft geleid tot de feitelijke verbreking van het huwelijk (dit kan onder meer worden aangetoond aan de hand van processen-verbaal, medische rapporten, verklaring van opvangtehuizen). Weliswaar had gelet op het vorenstaande de aan de vreemdelinge verleende vergunning tot verblijf met een geldigheidsduur tot 6 februari 1998 niet ingetrokken kunnen worden aangezien de vreemdelinge op dat moment tot - naar gesteld - augustus 1998 in een opvangtehuis was opgenomen. Evenwel had op 6 februari 1998 allereerst moeten worden beoordeeld of de vreemdelinge op basis van het vorengenoemde beleid zoals dat is vermeld in Hoofdstuk B 1/2.4 van de Vreemdelingencirculaire in aanmerking had kunnen komen voor een vergunning tot verblijf zonder beperking om klemmende redenen van humanitaire aard. I RECHTSPRAAK Gelet op de stukken en het verhandelde ter zitting had de vreemdelinge na de ontwrichting van haar huwelijk, met ingang van laatstgenoemde datum, in het bezit moeten worden gesteld van een vergunning tot verblijf om humanitaire redenen. Daartoe wordt het volgende overwogen. Voldoende aannemelijk is geworden dat K.G. als gevolg van zijn chronische schizofrenie zich tegen de vreemdelinge en hun kinderen regelmatig gewelddadig heeft gedragen, hetgeen tot de feitelijke verbreking van het huwelijk tussen hem en de vreemdelinge heeft geleid. Daarbij komt dat de vreemdelinge ten tijde van de verbreking van haar huwelijk de zorg had over haar in Nederland geboren dochter M.C. die op dat moment drie jaar oud was en zij was daarenboven hoogzwanger van haar zoon G., die een maand na haar vlucht uit de echtelijke woning is geboren. Voorts wordt in aanmerking (genomen) dat de situatie voor alleenstaande gescheiden vrouwen in Turkije minder gunstig is dan in Nederland. Weliswaar heeft de vreemdelinge in Turkije vier broers en vijf zusters wonen, doch gelet op de schrijnende omstandigheden rond de verbreking van haar huwelijk bestond er naar het oordeel van de commissie toch aanleiding om de vreemdelinge in het bezit te stellen van een vergunning tot verblijf zonder beperkingen. Bovendien betrekt de commissie in haar oordeel dat het dorp S. waar vreemdelinges familie woonachtig is, in 1999 door een aardbeving is verwoest en haar familieleden noodgedwongen met elf personen in één woning verblijven, zodat er in ieder geval voor de vreemdelinge bij terugkeer naar Turkije geen aanvaardbare opvang aanwezig is. Gelet op het één en ander kan van de vreemdelinge in redelijkheid niet worden verwacht dat zij naar Turkije terugkeert. Evenwel moet worden geconstateerd dat de vreemdelinge tot 6 februari 1999 in het bezit is geweest van een verblijfstitel en dat niet is gebleken dat zij in haar belangen is geschaad nu haar gedurende deze periode een vergunning tot verblijf op grond van klemmende redenen van humanitaire aard is onthouden. (...) Advies: De commissie adviseert de staatssecretaris van Justitie het bezwaar gegrond te verklaren, met dien verstande dat de vreemdelinge met ingang van 22 maart 1999 in het bezit wordt gesteld van een vergunning tot verblijf zonder beperking, geldig tot 22 maart 2000, onder gelijktijdige jaarlijkse verlenging tot 22 maart 2001. (...) Prostitutie Nr. 1288 Centrale Raad van Beroep 8 juni 1999 Nr. 97/11157 ABW, RSV1999, 234 Mrs. Kasdorp, Van de Hurk, Goorden A., appellante, advocaat mr. Stenfert Kroese, tegen het College van Burgemeester en Wethouders van de gemeente R., gedaagde Prostitutie; bijstand; EU-onderdaan Abw, Art. 7 tweede lid en 12 Richtlijnen 75/34/EEG en 90/365/EEG, art. 11 EVSMB A., Italiaanse, is werkzaam geweest in Nederland als prostituee. Haar aanvraag om een bijstandsuitkering is afgewezen omdat zij geen verblijfsvergunning had, noch een schriftelijke verklaring conform art. 45 Vreemdelingenvoorschrift. De Raad oordeelt dat gedaagde zelfstandig had dienen te onderzoeken of A. rechtstreeks aan het gemeenschapsrecht een verblijfsrecht kon ontlenen. Onvoldoende is onderzocht of zij op grond van een van de EG- Richtlijnen voor economisch niet-actieven een recht op (voortgezet) verblijf had. Een nader onderzoek had in de rede gelegen, omdat A. kort voor haar bijstandsaanvraag in Nederland arbeid als prostituee heeft verricht, die arbeid wegens ongeschiktheid als gevolg van ziekte of ongeval tijdelijk niet heeft kunnen uitoefenen en werkzoekend was. Zo ontbreekt feitelijke informatie over de vraag of aannemelijk is dat appellante als prostituee daadwerkelijke en reële arbeid heeft verricht, of zij ten tijde van haar aanvraag om bijstand nog arbeidsongeschikt was alsmede of zij toen reëel uitzicht had op werk. Indien mocht blijken dat A. ten tijde van de bijstandsaanvraag geen verblijfsrecht aan het gemeenschapsrecht kon ontlenen, dan ziet de Raad een beroep op het Europees Verdrag inzake Sociale en Medische Bijstand niet slagen. In dat geval moet het er voor worden gehouden dat in de hier relevante periode voor A. niet een verblijfsvergunning of andersoortige vergunning (in de Engelse tekst 'or other such permis- NEMESIS 2001 nr. 1 17
Page 1 and 2: JANUARI/FEBRUARI 2001 ARBEID, ZORG
Page 3 and 4: Vakantie, zorg en andere hobbies: w
Page 5 and 6: de winkel. Noodmaatregelen lijken g
Page 7 and 8: I VROUWENRECHTEN De genoemde VN-ver
Page 9 and 10: gy for making women's as well as me
Page 11 and 12: cial discrimination the rights of p
Page 13 and 14: In verband met art. 6, dat het rech
Page 15 and 16: I VROUWENRECHTEN krachter geen of e
Page 17 and 18: come the child's legal father if he
Page 19 and 20: ACTUALITEITENKATERN Samenstelling M
Page 21 and 22: een vrouw in het Verenigd Koninkrij
Page 23 and 24: echt niet praktisch onmogelijk of u
Page 25 and 26: tigen. Zij zal de Minister opdragen
Page 27 and 28: 2.6. Bij vonnis d.d. 1 februari 200
Page 29 and 30: De vorderingen van de benadeelde pa
Page 31 and 32: wet Aaw de eis dat iedereen die van
Page 33: ingezet kan worden. Het vereiste va
Page 37 and 38: door de korpschef van de regiopolit
Page 39 and 40: elates to their reproductive functi
Page 41 and 42: crimination against women, as well
Page 43 and 44: 13. Encourages all those involved i
Page 45: patroon dat politiemensen volgen in
Page 48 and 49: was 'ambiguous' when the sperm dono
Page 50 and 51: I TAKING born, he regularly visited
Page 52 and 53: Relevant Case Law I TAKING In the f
Page 54 and 55: asis van het hoofdstuk betreffende
Page 56 and 57: I KRONIEK Commissie t. fie/g/ê-jur
Page 58 and 59: I KRONIEK een vrouw vanwege zwanger
Page 60 and 61: Tot slot I KRONIEK De trend in geli
Page 62 and 63: geldt, maar als ziekte. Het vernieu
Page 64: REDACTIONEEL MIES WESTERVELD, DE KA

(2001) nummer 1 januari/februari - Nemesis

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?