finalVersion - Erasmus Universiteit Rotterdam

Zeeland, waar men min of meer in paniek zal geraken’ schreef Posthuma. 214 Weerstand
moest door Stadsontwikkeling ‘ontzenuwd’ worden. 215 Ook de vergadering van 10 mei
1968, de achtste in de reeks, is bijzonder illustratief voor de verschillende visies die
zowel binnen de ambtelijke organisaties als in de buitenwereld leven. 216 De heer Post van
de provincie Zeeland was niet in de gelegenheid om de bijeenkomst bij te wonen maar
had vooraf ‘enige overdenkingen’ aan de commissie verstrekt. De notitie van Post was in
het bijzonder gericht op leefklimaat en de gevolgen van verdere industrialisatie op het
menselijk welzijn. De inspiratie van het plan was volgens Post op dat moment te veel
economisch ingegeven. Gezien de reacties in de notulen blijkt hier inderdaad een verschil
van inzicht over de mate waarin het bewonerswelzijn vooropgesteld moet worden. De
‘gemeente’ ziet niet in waarom er geen aantrekkelijk woonmilieu zou kunnen worden
geschapen en ziet geen verband met mogelijkheden tot calamiteiten enerzijds en verdere
industrialisering anderzijds. Daarnaast kwam de ‘denaturering’ op de Brielse Maas en op
Voorne ook voort uit de invloed van de Deltawerken en niet louter door de komst van de
Maasvlakte. De wenselijkheid om woonkernen buiten industrie te houden (slecht
voorbeeld Pernis en Rozenburg) werd wel onderschreven. In de commissie is het
leefklimaat dus wel degelijk aan de orde gekomen.
Tijdens de 13 e vergadering bleek dat directeur Tillema met burgemeester
Thomassen over het rapport contact had gehad. 217 De overwegingen van
burgemeesterszijde betroffen het invoegen van een kanaal in de Hoekse Waard, een
uitwerking van de Maasvlakte uitbreiding waarbij de kust voor Rockanje open zou
blijven en tenslotte het weglaten van havenaanleg op Voorne, mede gezien de verwachtte
publieke weerstand. In de notulen van deze vergadering werd opgetekend dat Posthuma
opmerkt dat ‘deze zienswijze niet overeenstemt met de resultaten in het rapport Harris’
(Het blauwe boekje). 218 Fokkinga liet daarnaast weten dat binnen Stadsontwikkeling de
conclusie was getrokken dat havenontwikkeling op Voorne wel degelijk in de toekomst
tot de mogelijkheden diende te blijven behoren in verband met mogelijke ontwikkelingen
aan de noordzijde van deze regio. De plannen zoals ze er op dat moment lagen bleven
daarom gehandhaafd. Naar de opmerkingen van de burgemeester werd door het ambtelijk
214 GAR, Toegangnummer 589.03, map 11, bijlage P/K/1929, Voorlopige richtlijnen, aan te houden bij het
maken van studie-ontwerpen voor de verdere havenontwikkeling nabij Rotterdam, 3-4.
215 Ibidem, 4.
216 GAR, Toegangnummer 589.03, map 11, notulen Plan 2000+, 10 mei 1968.
217 Ibidem, 13 december 1968.
218 Ibidem.
51