finalVersion - Erasmus Universiteit Rotterdam

eantwoord worden. Enerzijds is uit de rol die hij speelde bij het opstellen van regionale
toekomstvisies als het Groene Boekje en het Oranje Boekje duidelijk geworden dat
Thomassen de visie van het topkader deelde. Uit de bewaard gebleven ambtelijke notulen
over het Plan 2000+, blijkt ook duidelijk dat er overleg was met de burgemeester en dat
de commissie zijn vertrouwen genoot. Over het algemeen kan worden gesteld dat het
ambtelijk topkader en de burgemeester als voorzitter van het gemeentebestuur waar het
deze toekomstvisie betrof op één lijn zaten. Daar staat tegenover dat het ambtelijk
topkader aan het eind 1968 het advies van de burgemeester Voorne in de planvorming te
ontzien naast zich neerlegde. Burgemeester Thomassen voelde aan dat het plan
onverkoopbaar zou worden door de voorgestelde reservering van havens op Voorne. Het
ambtelijk topkader dat in de afgelopen twintig jaar nog nooit was teruggefloten op zijn
ideeën, kon zich gewoonweg niet voorstellen dat het publiek een rol van betekenis zou
kunnen of zou gaan spelen. De ervaring van alle aanwezigen was gebaseerd op een
eindeloze reeks aan plannen die zij hadden uitgewerkt, door de gemeenteraad waren
goedgekeurd (soms zelfs pas nadat zij al in uitvoering waren gegaan) waarna de media en
de samenleving hun lof uitspraken voor het gedane werk.
Direct na de publicatie van de plannen in Het Vrije Volk, dus nog voordat het plan
aan de gemeenteraad was voorgelegd, werd duidelijk dat de samenleving zich tegen de
plannen keerde. De angst onder de bevolking voor de gevolgen van petrochemische
bedrijvigheid was lokaal de reden om zich tegen de plannen te keren. Daarnaast was een
aantal overheidsorganen in de regio de arrogantie van Rotterdam met zijn groot
Rotterdam gedachte meer dan beu. Zeker toen bleek dat een aantal afspraken die waren
overeengekomen over de toekomst van de regio in dit nieuwe plan op losse schroeven
was komen te staan. Waar landelijk nog wel enig begrip was voor de wens de economie
te laten groeien, de eerste tekenen van recessie kondigden zich namelijk op dat moment al
aan, bestond er ook het gevoel dat de wederopbouw na twintig jaar expansie klaar was.
Kortom, Rotterdam moest terug in het gareel. Hoewel de publieke opinie zich met
betrekking tot het ambtelijk topkader uitsprak in termen als megalomane professionals
waardoor bij mij aan het begin van dit onderzoek de suggestie werd gewekt dat hier
sprake was van beïnvloeding van de politieke besluitvorming door het ambtelijk
topkader, ligt een antwoord op de vraag of dit ook daadwerkelijk heeft plaatsgevonden
genuanceerd. De burgemeester heeft het werk van zijn ambtenaren fel verdedigd
gedurende deze roerige periode en de touwtjes met betrekking tot politieke
73