Infoblad over Gezond Leven - 5de jaargang - nummer ... - BioGezond

Omschrijving
Irritable Bowel Syndrome (IBS), ook “Spastisch colon”, “Prikkelbare
darm syndroom”, “Spastische colitis” of “ Intestinale neurosis”
genoemd, is per definitie een chronische functionele stoornis van de
dikke darm, waarvoor geen onderliggende organische of biochemische
oorzaak gevonden wordt. IBS komt heel veel voor, want bijna
één op vijf volwassenen heeft er enigszins last van, waarbij vrouwen
tweemaal meer dan mannen een arts consulteren. Bij IBS wijken de
normale ritmische samentrekkingen van de spieren van dikke darmwand
voor een onregelmatig en ongecoördineerd patroon. De mogelijke
symptomen die hierdoor kunnen optreden zijn:
• incidentele of permanente buikpijnen tot regelrechte
darmkrampen, vaak beter door stoelgang en slechter na eten
• constipatie, met minder dan 3 maal stoelgang per week
• diarree, te frequente stoelgang (meer dan 3 maal per dag)
• een veranderde consistentie van de stoelgang (te hard of te
los of te waterig)
• een afwisseling van diarree en constipatie
• overdreven winderigheid
• opgezette buik
• gevoel van een constante stoelgangdrang
• gevoel van onvoldoende lediging na stoelgang
• gevoel van dringende ontlastingsbehoefte, waarbij met
moet lopen naar het toilet
Ongemakken die ook kunnen ook optreden zijn: gebrekkige eetlust,
misselijkheid, reflux, het niet verdragen van bepaalde voedingsmiddelen,
slijmen of onverteerde voedselresten in de stoelgang …
Oorzaken, bevorderende factoren
IBS wordt door veel artsen als een louter psychosomatische kwaal
beschouwd, waarbij men stelt dat de klachten vaak een uiting zijn
van geestelijke spanning, emotionele problemen, angst of obsessies.
Maar volgens anderen zijn er naast de stressfactoren ook nog andere
oorzaken of bevorderende factoren:
• vooral een verkeerd voedingspatroon (zie verder bij de “te ver-
12 BioGezond • april 2009
Natuurlijke hulp bij
Irritable Bowel Syndrome
(Prikkelbare darm, Spastisch colon)
Steeds meer mensen in onze samenleving kampen met een functionele
stoornis van de dikke darm, die gepaard gaat met krampen
en transitstoornissen: Irritable Bowel Syndrome (IBS). Dit heeft
zowel te maken met het verschraalde westerse voedingspatroon
als met de toename van stress onder al zijn vormen. Veel patiënten
krijgen in de reguliere geneeskunde te horen dat ze gewoon
kunnen verder kunnen eten wat ze lekker vinden en worden ontkrampende
medicijnen voorgeschreven. Toch kan een individueel
aangepaste voeding, ondersteund door nuttige adviezen en
gepaste voedingssupplementen heel wat hulp bieden.
mijden” voedingsmiddelen)
• een verstoorde darmflora met vaak een overgroei van Candida
albicans of een parasiet als Giardia lamblia, mogelijk in de hand
gewerkt door antibiotica, klassieke laxeermiddelen, remmers van
de maagzuurafscheiding, NSAID’s (ontstekingswerende medicijnen),
corticosteroïden, hormoonpreparaten (orale contraceptiva),
cytostatica (celdelingremmers)….
• voedingsintoleranties of -allergieën (zonder dat deze de
eigenlijke oorzaak vormen): o.a. op tarwe, zuivel, citrusvruchten…
• een infectie met Helicobacter pylori
• het doorgemaakt hebben van een ernstige gastro-enteritis
(“post-infectieuze IBS”)
• een zittende levenswijze
• erfelijke factoren
• een verstoorde verwerking van perifere pijnsignalen in de
hersenen, met een soort “viscerale overgevoeligheid” in de
darmen voor gevolg
• het ontstaan van een pro-inflammatoir immunologisch profiel
in de darmwand (tekenen van ontsteking)
Diagnose en prognose
Naast het klinische beeld, is de diagnose van het prikkelbare darmsyndroom
eigenlijk vooral een uitsluitingsdiagnose. Hierbij vallen
onderzoeken zoals bloedonderzoek, RX- contrastopnames, coloscopie
(onderzoek van de dikke darm), stoelganganalyse en biopsie
negatief uit, waardoor ernstige aandoeningen zoals colitis ulcerosa,
Ziekte van Crohn, diverticulitis en darmkanker kunnen uitgesloten
worden. Toch kan men via bijkomend onderzoek bijna steeds vaststellen
dat de normale darmflora verstoord is bij IBS. Een dergelijke
“dysbacteriose” kan ondermeer vastgesteld worden door een positieve
indicaantest van de urine, die wijst op een overgroei van pathogene
bacteriën in de darm.
Men mag niet te snel de diagnose van IBS stellen als er bepaalde
alarmsymptomen zijn, die kunnen wijzen op meer ernstige aandoeningen:
begin van de symptomen na 50 jaar, nachtelijke symptomen,