Eigentijds rapport - Faculteit Geowetenschappen - Universiteit Utrecht

A
- km 878.5 -
B
Legenda
Verschil tussen de
gemiddelde bodemhoogte
van 19-01-04 en 22-01-04.
-
Sedimentatie
-
Minder dan 5 cm
hoogteverandering
-
Erosie
-
Legenda
- km 878.0 -
Verschil tussen de lokale
bodemhoogte van 19-
01-04 en 22-01-04 (m).
sedimentatie
+0.4 -
+0.2 -
0.0 -
-0.2 -
-0.4 -
erosie
N
Schaal 1 : 7 000
- km 877.5 -
Figuur 3.6 8 Sedimentatie en erosie in het Pannerdensch Kanaal tussen 19-01-04 en 22-02-04 01 berekend op
basis van a) de lokale bodemhoogtekaarten b) de kaarten met de gemiddelde bodemligging.
De duinvoorkomens op de IJsselkop zijn nog verder onderzocht door de bodemliggingskaarten
van de afzonderlijke metingen van elkaar af te trekken. Zo ontstonden kaarten die de hoeveelheid
erosie en sedimentatie tussen twee metingen aangaven (fig. 8a). Op de kaarten zijn dezelfde
kleine duinen te zien als in figuur 7, maar de witte plekken in figuur 8a duiden er echter op dat er
nog een ander, grootschaliger erosie- en sedimentatiepatroon aanwezig was.
Dit patroon is beter zichtbaar gemaakt door opnieuw de hoeveelheid erosie en sedimentatie per
cel te berekenen, maar nu niet op basis van de lokale bodemliggingskaarten, maar op basis van de
kaarten met de gemiddelde bodemligging. Dit is gebeurd voor alle multibeammetingen (een
voorbeeld is weergegeven in figuur 8b). Uit de kaarten blijkt dat er in het Pannerdensch Kanaal en
de Nederrijn een afwisseling voorkwam van erosie- en sedimentatieplekken met een diameter van
ongeveer 50 meter. Dit waren grootschalige beddingvormen waarop de duinen die in figuur 7
zichtbaar zijn, waren gesuperponeerd. De grote beddingvormen hadden een lengte van ongeveer
100 meter (2 x 50 m), hetgeen ongeveer correspondeert met de afstand tussen de kribkoppen
(gemiddeld 125 m). De beddingvormen hadden een hoogte van enkele decimeters en een
verplaatsingssnelheid van ongeveer 5 meter per dag.
3.1.6 Bepaling van de ligging en afmetingen van de duinen
Om de afmetingen van de duinen op de IJsselkop te bepalen is gebruikt gemaakt van het
programma DT2D versie 3.0 (Wesseling & Wilbers 2000, Wilbers 2001). Met dit programma is een
groot aantal parallelle lengteprofielen (lodingen) gevormd uit de driedimensionale multibeamdata.
Omdat in de vorige paragraaf is gebleken dat de duinen vrij klein waren op de IJsselkop, is
besloten zo min mogelijk datareductie toe te passen bij de vorming van de lodingen en de
datadichtheid in de lodingen zo groot mogelijk te maken (fig. 9, bijlage 2).
8