1 - VU-DARE Home

101
aanhanger van Mysticisme werd en sedert gebleven was,
behoeft hier na al hetgeen in hoofdstuk II gezegd is geen
nader bewijs. Later, in hoofdstuk VII, komt de bespreking
van dit beginsel weer aan de orde.
Naast dit bewust element in de Gereformeerde religie,
verdient, ten aanzien van den oorsprong dezer idee,haar
ernstig karakter nadere overweging.
De Godsopenbaring brengt den gevallen mensch niet
enkel kennis van God, van Zijn Wezen, Wil en Wet, doch
ook kennis van zichzelf; dat wil in de eerste plaats zeggen:
kennis van zijn ellende en diepen val. Met deze kennis begint
dan ook de Heidelbergsche Catechismus zijn eerste deel.
De Heidelberger dooft eerst alle fakkel van mensclielijke
gerechtigheid, onderwijl God in den ratelenden donder en
in den, van alle zijden losschietenden, bliksem tot den
mensch komt met de gestrenge eischen Zijner Wet. Pas in
het tweede deel laat de Heidelberger het volle licht van
de verlossing in Christus over de donkerheid opgaan. Let
wel, de verlossing alleen en altijd in Christus, want nog
in antwoord 114 wordt beleden dat«ook de allerheiligsten
zoolang als zij in dit leven zijn, maar een klein beginsel
dezer gehoorzaamheid hebben.»
Deze hoogst ernstige opvatting nu van de eischen der
Wet eenerzijds, en van's menschen diep bederf anderzijds,
heeft onder de Gereformeerden die niets en niemand ontziende
tucht in het leven geroepen, waarvan het historieblad
gewag maakt en waarin de Gereformeerde leer haar
schoonste vrucht voor de levenspractijk ziet, alsook het
voldingendst bewijs, dat zij niet «zorgelooze en goddelooze
menschen» maakt, i) Men denke voor Zwitserland
1) Dr. P. J. KHOMSIGT, J. Kno.c als Kerkhervormer, p. 74; De Gereformeerden