1 - VU-DARE Home

152
zeer worden groot gemaakt in ons persoonlijk, huiselijk,
maatschappelijk, staatkundig leven? 2. Verliest men zijn
God niet bij dat zielen winnen? Schiet er nog tijd over
aan God le denken als 's menschen belang «paramount»
wordt? Tijd om na te denken over Zijn eeuwig, volzalig
Wezen?') 3. Waar staat in de Schrift dat oud en jong,
man en vrouw, jongeling en jongedochter uit moeten om
op Methodistische wijze zielen te winnen? 2) Heefl het
levend geloof nu, in onderscheiding van de eerste Christelijke
eeuwen, een vaste methode noodig om zich voort
te planten?'*) 5. Wordt de sponlaneïteit en pluriformiteit
van het geestelijke leven niet in een keurslijf gewrongen
door eigen bekeeringsgeschiedenis als model aan anderen
voor te houden ? "*) 6. Gaat de schoone symboliek van de
Kerk als een strijdende macht niet te loor, als de Kerk
militair in stee van militant optreedt?
1) Cf. Dr. A. KUYPER, Uit het Woord (1885), II, p. 3 v.
2) Teksten als Matth. 5 ; 10, Luk. 5 : 10, Jak. 5 : 19, 20 hebben met het
Methodislisclie «zielen winnen» niets uit te staan; evenmin het feit dat de
eerste Christenen door hun leven en de martelaren door hun dood « missionierend»
werkten. Cf. A. HARNACK, Mission nnd .lusbrcitung des Christentuins
in den ersten drei Jahrhunderten, p. 277, 200 v.
3) HARNACK, .Mission etc., p. 285.
4) Bij het Methodisme loopt het over van biographieön cn bekeeringsgescliiedenissen.
Hoc anders bij de eerste Christenen! Cf. HARNACK, .Mission
etc. p. 283: Sclimcrzlich vermissen wir es, dass wir Biographien aus den drei
ersten Jahrliiniderlen, die iins die Bekehrung oder das innere Wachstum und
Werden einer christlichen Persönlichkcit schildern, nicht besitzen. Sie sind
nicht untergegangen; denn sie sind nicht geschrieben worden. Cf. F. J. STAHL,
Protestantismus als }>olitischcs Prineiii, p. 98.