1 - VU-DARE Home

68
ziel», af te scheiden, i) Zoo schreef hij op 25 Maart en op
28 Maart teekende WESLEY in zijn Journal aan, dat hij
WHITEFIELD bezocht had, maar dat deze niet alleen weigerde
hem de rechterhand der gemeenschap te geven, doch
tevens besloten was overal tegen hem en zijn broeder te
prediken.
En zoo ontstonden er, volgens WESLEY'S eigen woord,
«twee soorten van Methodisten», 2) gewoonlijk onderscheiden
als Arminiaansche en Calvinistische Methodisten. Persoonlijk
echter konden twee zulke nobele menschen als de
vaders van het Engelsche Réveil niet gescheiden leven,
hoe fel ook hun volgelingen elkander bestookten. Zij
werden spoedig hartelijk verzoend en WHITEFIELD liet later
per testament een rouwring aan JOHN en CHARLES achter
als «teeken van onverbrekelijke gemeenschap». 3) JOHN
herdacht zijn dood in een leerrede over Num. 23 : 10. 4)
Separatie van de Staatskerk. — Heeft WESLEY zich ooit
van de Anglicaansche Kerk, meer speciaal van de hoogkerkelijke
afdeeling, afgescheiden? Over deze vraag zijn
boekdeelen geschreven. Daar nu echter bij de bespreking
van WESLEY'S kerkbegrip een solutie van dit probleem zal
worden geboden, is hel hier onnoodig in den breede op
deze quaeslie in le gaan. Voorloopig kan worden volstaan
met de vermelding van tweeërlei reeks feiten.
Eenerzijds staat vast 1. dat hij geen Kerk naast de Kerk
wilde stichten,^') maar een Society in de Kerk; 2. dat zijn
leeken-predikers als «Evangelisten» niet als ambtsdragers
1) Works, I, p. 257.
2) WorAs, VIII, p. 349.
3) CooKE and MOORE, a. w., p. 226.
4) WorA's, VI, p. 107.
5) WATSON, a. w., p. 97: Thus a religious society was raised up within the national
Church, and with this anamoly, that, as to all its interior arrangements as
a society, it was independent of tlie ecclesiastical authority of that Church.