1 - VU-DARE Home

105
Opwekkingsidee niet aan het licht gebrachl. Daartoe moeten
wij thans overgaan.
De Openbaring in de Schrift brengt, zooals is aangetoond,
kennis van God en kennis van den Hie/isc/i. Echter
dit niet alleen: zij brengt ook kennis aangaande het
decreet Gods d. w. z. aangaande de verhouding waarin
God als Creator zich stelt tegenover het creatuur. In zooverre
nu dit besluit over den mensch gaat, wordt het in
de Gereformeerde Theologie het decreet der predestinatie
genoemd, waarvan de rijke inhoud Gods ab.tolute soiivereiniteit
en des menschen volstrekte afhankelijkheid is,
zoodat er nergens, hetzij in hemel of op aarde, eenig
schepsel bestaat, dat de onmiddellijke inwerking Gods op
den mensch in den weg zou kunnen staan. Het Calvinisme
proclameert daarom «de hooge gedachte, dat God, hoog
in majesteit boven alle creatuur verheven staande, nochtans
met dat creatuur onmiddellijke gemeenschap oefent
door zijnen Heiligen Geest. Dil is dan ook het hart en de
kern van de Calvinistische belijdenis der predestinatie.
Gemeenschap met God, maar tol in de eeuwigheid, d. i.
tot in zijn raadsbesluit doorgetrokken.» ^)
De krachtige belijdenis der predestinatie heeft echter
steeds het even krachtig protest uitgelokt van die geloovigen,
die in de verkiezing hun eeuwigen troost niet
konden vinden, die voor het mysterie van Gods Vrijmacht
het hoofd niet konden buigen. En wat deden zij nu? In
stee van met de Gereformeerden hel aanbod der genade
zoo algemeen mogelijk te stellen, voorts vertrouwende
dat God Almachtig zijn uitverkorenen langs den weg van
bekeering uit alle hoeken der aarde toevergaderen zal,
1) Dr. A. KUYPER, Stone-lezingen, p. 12-1.3.