1 - VU-DARE Home

64
scheiden of neer te werpen, wat in-of uitwendig zijn organische
ontplooiing in den weg mocht staan.
Zoo is het met de satellieten van ZINZENDORF gegaan.
De Fetterlane-society was Moravisch en WESLEY, nominaal
gewoon lid, doch feitelijk leider, hield zich aan de reglementen.
Onder invloed van den Moraviër MOLTHER echter
slopen in 1739 allerlei antinomislische en quielistische
ketterijen binnen, die het Methodisme in zijn hartader
dreigden te treffen.
MOLTHER beweerde n.I. dal er geen «graden des geloofs»
zijn, dat niemand een greintje geloof bezit die de Verzekering
niet heeft (v^ttpoipoplix rijg Trla-reuc), dat niet het gaan
ter kerk, het doen van goede werken of het houden van
avondmaal, vasten, enz. media gratiae mogen genoemd
worden, maar alleen het wachten op Christus enhelstille
zijn. 1) Hierover zeer verontwaardigd, spoedde zich WESLEY
naar Londen, waar het hem gelukken mocht de ketterij
te keer te gaan en een scheuring in de Society te voorkomen.
Doch dil was slechts tijdelijk. Nauwelijks le Bristol,
ontving hij andermaal bericht van nieuwe inoeielijkheden.
Er restte hem niets anders, dan zich af te
scheiden met de weinigen die hem gelrouw waren gebleven,
en naar de Foundery-society (ten vorigen jare geslicht) le
verhuizen. 20 Juli 1740 las hij diensvolgens een krachtig
protest aan de Fetterlane-society voor, eindigend met de
woorden: «Gij, die van hetzelfde gevoelen zijl, volgt mij.» 2)
Pogingen lol liereenigiug werden gedaan door BÖHLER en
SPANGENRERG, later verscheen zelfs ZINZENDORF te Londen.
Doch alles tevergeefs. Er was hier tweeërlei levensprincipe
aanwezig, het Moravische en het Methodistische, en die
1) Jrnl. Dec. 31, 1739.
2) Cn. WIVSLEY: We gathered up our wreck, rari iiantes in gurgite vasto; for
nine out of the ten were swallowed up in the dead sea of stillness (SOUTHEY,
a. w., p. 184).