inventarisatierapport tink om e tsjerken - Provincie Fryslân

HOOFDSTUK 9 Drie voorbeelden uit de praktijk
Streekgemeenten
De fusie van kleine kerkelijke gemeenten tot een streekgemeenten biedt voor de
instandhouding van de kerkgebouwen nauwelijks soelaas. De situatie rond Jirnsum
is daar een helder voorbeeld van. De hervormde kerk van Jirnsum zal op termijn
vermoedelijk verkocht worden. De kerk van Poppenwier is al buiten gebruik gesteld,
en wordt gebruikt als aula. Bij de kerkdiensten die een keer in de twee weken in
Raerd worden gehouden, worden ook maar amper 10 bezoekers geteld. Deze kerk
wordt nu voor 1, miljoen euro gerestaureerd. In Dearsum drijft – net als in Jirnsum
de laatste tijd het geval was - alles op één man. Het kerkelijk leven in Mantgum is
ook minimaal. Húns en Leons hebben nog enig bezit, maar nauwelijks kerkgangers.
Ook in de diensten van Reduzum, Aegum, Idaerd en Friens komen maar 10 tot 15
kerkgangers.
Bij de vorming van een grote streekgemeente haken veel kerkgangers af. Daarbij
wordt het steeds moeilijker om bekwame ambtsdragers/bestuurders te vinden.
Volgens de Kerkorde (intern reglement) van de Protestantse Kerk in Nederland moet
een kerkenraad uit tenminste zeven personen bestaan. Formeel is de situatie in
Jirnsum dus al geruime tijd ‘niet-kerkordelijk’.
Een kerkelijke gemeente die wil fuseren of het gebouw wil verkopen of overdragen
aan de Stichting Alde Fryske Tsjerken, heeft toestemming nodig van de kerkelijke
instanties. Binnen de Protestantse Kerk in Nederland is het Regionaal College voor
de Behandeling van Beheerszaken (RCCB) daarvoor het aangewezen orgaan.
7