Leren navigeren deelrapport 1 - Gemeenteraad Almere

Geraadpleegde bronnen
Albeda, H.D., (2002)
“10 voor meten, 5 voor
gebruik, over prestatiemeting
en monitoring”,
Stichting Rekenschap,
Amsterdam.
Audit Commission for
Local Authorities and
the National Health
Service in England en
Wales, (2000), “Aiming to
improve, the principles
of performance measurement”,
management
paper, Audit Commission,
London, UK
Baerends, J, (2005),
“Doelgericht sturen
met de gemeentelijke
programmabegroting,
kaderstelling met
indicatoren”. In: B&G
Magazine, januari 2005.
Bogt, H.J. ter, (2002),
“Prestatiegegevens
nog geringe functie
voor politiek bestuur
gemeente”, In B&G
Magazine juli/augustus
2002.
Bordewijk, P & H.L.
Klaassen (2001),
“Afrekenen met de productbegroting”,
In B&G
Magazine, januari 2001.
Bordewijk, P & H.L.
Klaassen (2001),
“Prestatiemeting stuit
op heterogeniteit overheidsproductie”,
In: B&G
Magazine, september
2001.
Breet, J.M. (2006),
“Criteria voor een programmabegroting.
De
raad heeft het primaat,
niet het dictaat”, In B&G
Magazine, september
2006.
Gemeente Almere,
(2006), “Werkplan 2006-
2010”, Almere
Helden, G.J. van, (2001),
“De bedrijfsmatige gemeente
als lege huls”,
In: B&G Magazine,
september 2001.
Osborne D. & T. Gaebler,
(1992), “Reinventing
Government: How the
Entrepreneurial Spirit is
Transforming the Public
Sector”, Plume, New
York, USA.
Taphoorn, R. (2003),
“Prestatiemeting, papieren
tijger of effectief
instrument”, In: B&G
Magazine, maart 2003.
Waal, A.A. de & L.A.F.M.
Kerklaan (2006), “De
Resultaatgerichte
Overheid, Op weg naar
de prestatiegedreven
overheidsorganisatie”,
Holland Consulting
Group – Ontwikkelingen
en ideeën, nummer 40.
1.6 Samenvatting
Dit hoofdstuk kan als volgt worden samengevat.
De raad heeft de Rekenkamer de volgende
vraag gesteld:
Wat zijn de gewenste indicatoren per programmaparagraaf
in het collegewerkplan
De Rekenkamer heeft de vraag van de raad als
volgt geïnterpreteerd:
1. Indicatoren moeten een bijdrage leveren
aan het verbeteren van de prestaties van de
organisatie
2. Indicatoren moeten een bijdrage leveren
aan de controle, de verantwoording en het
debat tussen raad en college over doelen,
maatregelen en middelen
3. Indicatoren moeten een bijdrage leveren aan
de publieke verantwoording van de gemeente
richting haar inwoners
Op basis daarvan heeft de Rekenkamer de
volgende onderzoeksvraag geformuleerd:
Onderzoek de mogelijkheden om per programmaparagraaf
in het Collegewerkplan redelijke
en hanteerbare indicatoren te ontwikkelen die
een maatstaf geven voor de doelmatigheid of de
doeltreffendheid van het gevoerde beleid.
Aan de hand van deze eerste verkenning
heeft de Rekenkamer de volgende conclusie
getrokken:
Het opstellen van een lijst van indicatoren is
mogelijk, al is het niet eenvoudig.
Het probleem is echter niet zozeer de lijst, maar
het gebruik ervan.
Wordt het instrument niet goed toegepast dan
schiet het opstellen van een lijst met indicatoren
zijn doel voorbij.
Als oorzaken voor het onjuist gebruiken van
indicatoren worden onder andere genoemd:
• Cijfermatige prestatiegegevens hebben hun
beperkingen en kunnen leiden tot gemanipuleer
met cijfers met soms averechtse
effecten als gevolg
• Het zichtbaar maken dat (nog) niet alle doelen
worden gehaald, verhoudt zich slecht tot een
politieke cultuur die is gericht op ter verantwoording
roepen en afrekenen
Het onderzoeksproces is hierop aangepast. De
vraag naar het ‘Hoe en waarom opstellen van
indicatoren’ is als tussenstap voor het
beantwoorden van de oorspronkelijke onderzoeksvraag
aan het onderzoek toegevoegd.
Het onderzoeksplan is vervolgens gesplitst in
twee fasen:
Fase 1 richt zich op het in strument en het gebruik
van indicatoren ter verbetering van de prestaties
van de gemeente Almere
Fase 2 richt zich op het ontwikkelen van
indicatoren die passen bij de beleidsdoelen van de
gemeente Almere
De Rekenkamer toetst haar aanpak met behulp
van deskundigen. Het resultaat wordt via een
tussenrapportage teruggekoppeld aan de
raad. Ter invulling van de eerste fase van het
plan heeft de Rekenkamer drie invalshoeken
onderscheiden die nodig zijn om indicatoren te
ontwikkelen. Indicatoren moeten:
• Meetbaar zijn
• Gerelateerd kunnen worden aan een beleidsdoel
• Leiden tot permanente verbetering van organisatorische
en beleidsmatige prestaties
Omdat als belangrijke faalfactor voor het
succes van indicatoren het gebruik ervan door
politici en ambtenaren naar voren is gekomen,
wordt expliciet aandacht besteed aan:
De politiek/bestuurlijke en ambtelijk/organisatorische
context waarbinnen prestatiemanagement
en het opstellen van indicatoren plaats moet
vinden.
Tussenrapportage aan de gemeenteraad