Dekweekvanalikruiken - HZ University of Applied Sciences

Verkennend onderzoek naar de kweek van alikruiken
2.8 Vergelijkbare kweekmethoden: Abalones
Voor zover bekend zijn abalones de enige buikpotigen die intensief gekweekt worden
in de aquacultuur. Hoewel hun leefwijze en voortplanting niet geheel overeenkomt
met die van de alikruik, is hieronder toch een overzicht gegeven van de kweek van
deze slakken. Onderstaande tekst is een bewerking uit “Aquaculture, principles and
practises” (Pillay & Kutty, 2005).
Abalones komen voor in gematigde en semitropische klimaten. De voortplanting gaat
anders dan bij de L.littorea: Abalones hebben aparte geslachten, maar de bevruchting
vind extern plaats. Het paaien wordt veroorzaakt door plotselinge veranderingen in
watertemperatuur, blootstelling aan lucht of door het paaien van andere abalones. Een
plotselinge samentrekking van de voet brengt de eitjes naar buiten. Bevruchting vind
in het water plaats.
De bevruchte eitjes zinken naar de bodem waar het embryo zich ontwikkeld. In
normale omstandigheden (temperatuursafhankelijk) komt het eitje uit. De veliger
larve bevind zich dan in de planktonfase, waarbij het zich voedt met microalgen. Deze
periode duurt een week, waarbij de schelp en operculum zich volledig ontwikkelen.
De larve gaat daarna op zoek naar geschikte substraten om zich te settelen. Als er
geen geschikt substraat aanwezig is kan deze periode tot drie weken duren.
Zodra een geschikte plaats is gevonden, zet de larve zich vast met de voet. Hij voedt
zich met algen die op het substraat zitten, en ontwikkeld zich (metamorfose) tot jonge
(juveniele) abalones.
Gecontroleerde reproductie
Als er een wilde broedstock gebruikt wordt, is het essentieel om deze tenminste twee
of drie weken (conditioning) in tanks te houden. Hierbij moet de temperatuur
optimaal gehouden worden en het geprefereerde voer gevoerd worden. Als de
temperatuur op 20 o C gehouden wordt, zullen binnen 80 dagen de gonaden groeien en
zich ontwikkelen, zelfs in het winterseizoen. Deze staat van paairijpheid kan
minimaal 3 maanden worden volgehouden. Moss (1999) beschreef een proef waarbij
hij abalones in paaiconditie bracht met behulp van zeewater verwarmd tot een
temperatuur van 15-18 o C.
Door een schok in watertemperatuur kan de abalone worden aangezet tot
paaien/melken, daar dit niet helemaal betrouwbaar is wordt ook wel gebruik gemaakt
van bestraling met UV licht. De paairijpe dieren worden blootgesteld aan stromend
verwarmd zeewater, bestraald met UV licht. Een bestraling van 800 milliwatuur per
liter is zeer doeltreffend en het paaien begint na een uur of drie.
Een andere methode is om de broedstock bloot te stellen aan waterstofperoxide. Dit is
gebaseerd op de bevinding dat hormoonachtige prostaglandinen het paaien regelen bij
de abalone. Waterstofperoxide activeert de natuurlijke synthese van enzymen van
prostaglandinen en wekt zo het paaien op. De paairijpe broedstock wordt gehouden in
tanks met zeewater van 12 tot 18 o C dat basisch gemaakt is tot een pH van 9,1 door
sodiumhydroxide toe te voegen. Een 6% oplossing van waterstofperoxide (vers
verdund van een 30% stockoplossing) wordt toegevoegd aan de tank: 50ml voor
iedere 12l water.
Na een blootstelling van ongeveer 2 ½ uur wordt de tank leeggepompt en
onmiddellijk vervangen door isotherm (= geen verandering in temperatuur) vers
zeewater. Het paaien kan dan binnen 2 ½ tot 3 ½ uur verwacht worden.
14