Dekweekvanalikruiken - HZ University of Applied Sciences

Verkennend onderzoek naar de kweek van alikruiken
5.5 Discussie
Groei biofilm
Hoe dikker de biofilm wordt des te meer deze gaat loslaten op het moment dat de
platen naar boven worden gehaald. Hierdoor treedt er verlies op van biofilm en dus
meetfouten. Ook gaan er bij oudere biofilm steeds meer grotere wiersoorten in groeien
en hiertussen kruipen kleine kreeftachtigen.
De afslag die tussen dag 36 en dag 48 heeft plaatsgevonden kan verschillende
oorzaken hebben. Als eerste kan door de dalende watertemperatuur een punt bereikt
zijn waardoor een deel van de organismen in de biofilm afsterft. De watertemperatuur
is in de periode dat de platen in het water hangen gedaald van 16 o C naar 8 o C. Een
andere oorzaak voor het verlies aan biofilmmateriaal kan zijn dat de biofilm aan de
hangende platen te zwaar wordt en/of door hevige golfslag in die periode. Daarnaast
vind er niet controleerbare afname plaats door consumptie door jonge harders, kleine
kreeftjes en nematoden.
De biofilm heeft een moeilijk te verklaren verloop in chla:C ratio. In theorie zou deze
ratio bij het ouder worden van de biofilm steeds kleiner moeten worden (PHOBIA,
2005)
Op dag 12 hadden de platen aan de voor- en achterkant evenveel begroeiing. Dit
kwam omdat de dunne biofilmlaag aan de voorkant nog licht doorliet voor de
achterkant. Op de 24 ste dag was er duidelijk verschil te zien in dikte op de voorkant en
achterkant en op dag 36 groeide er aan de achterkant van de plaat bijna niks meer.
Aan het eind van de onderzoeksperiode (december) zijn er nog enkele nieuwe platen
in de binnenhaven gehangen. Deze vertoonden echter veel minder groei dan de platen
die vanaf september/oktober in de binnenhaven hebben gehangen. Dit is zeer
waarschijnlijk het gevolg van het beperkte licht en de temperatuursdaling.
Voedselbehoefte
De theoretische voedselbehoefte is berekend op basis van gegevens van Grahame
(1973) behaald met voeding op Ulva. Er kan echter een verschil bestaan in de opname
van Ulva en de opname van biofilm door de alikruik. Een ander aspect kan de
onnauwkeurigheid zijn in de berekening van het AFDW biofilm op de plaat. De
biofilm op de plaat is niet overal even dik (door afslag etc.), het drooggewicht is op
drie verschillende plaatsen op de plaat bepaald en daarvan is het gemiddelde
genomen. Het kan zijn dat dit niet representatief is voor de gehele plaat en dat het
gemiddelde hoger ligt dan er daadwerkelijk biofilm op de plaat aanwezig was. De al
wat oudere biofilm bevatte tevens verschillende kreeftjes en andere organismen die
eveneens biofilm konden consumeren en ook meegenomen zijn in de bepaling van het
AFDW.
Sommer (2002) heeft al een onderzoek gedaan naar de ingestie van alikruiken op
biofilm, maar heeft zijn resultaten uitgedrukt in chlorofyl-a. De chlorofyl-a gehalten
die in de biofilm uit de binnenhaven gemeten zijn, zijn echter niet vergelijken met de
waarden die Sommer heeft gevonden, vandaar dat er voor bovenstaand experiment is
gekozen voor de methode van Grahame.
De mogelijke oorzaak van dit verschil tussen de werkelijke voedselbehoefte en de
theoretisch berekende behoefte is niet te zoeken in temperatuur (Grahame voerde zijn
32