Vlaams Actieplan Armoedebestrijding 2005 - Home - Vlaanderen.be

REACTIES VANUIT DE DOELGROEP1183.1 Kinderopvang• De overheid moet de consequenties dragen van haar beleid: als ze inburgering enactivering belangrijk vindt, moet het aanbod aan kinderopvang drastisch verhogen.Momenteel zijn de wachttijden ongelooflijk lang.• Kinderopvang moet ook buiten de context van tewerkstelling en opleiding wordenaangeboden. Mensen in armoede hebben dikwijls nood aan – korte – occasioneleopvang waar ze onmiddellijk een beroep op kunnen doen; bijvoorbeeld in crisissituatiesof om er even tussenuit te zijn. Daarom zou een vijfde van het aanbod moeten wordenvrijgehouden voor deze occasionele opvang. De subsidieregeling voor deze opvang moetbovendien structureel worden en mag niet projectmatig blijven.• Om de toegankelijkheid van kinderopvang te verhogen, moet een aantal drempels wordenweggehaald.– Het is goed dat men de financiële drempel zo laag mogelijk wil houden: de hoge kostenvormen nog heel vaak een doorslaggevend obstakel. Ook om de werkloosheidsvaltegen te gaan is deze maatregel noodzakelijk. Naast de kwaliteit zou Kind en Gezin ookde betaalbaarheid moeten garanderen. Dat mag niet gebeuren via een belastingaftrekwant dat is niet effectief voor mensen in armoede.– Er moet rekening worden gehouden met psychologische drempels: er is een grootverschil tussen de opvang en de thuissituatie (bijvoorbeeld wat de hoeveelheidspeelgoed betreft). Als men hier geen rekening mee houdt, kan dat voor problemenzorgen. Mensen in armoede zijn dan minder snel geneigd om de kinderen naar decrèche te brengen. Goedbedoelde raadgevingen komen ook vaak bedreigend over.Mensen in armoede willen echt het beste voor hun kinderen en zijn daarom heelgevoelig voor kritiek over hun opvoeding. Ze hebben weinig zelfvertrouwen enkennen onvoldoende goede voorbeelden waarnaar ze zich kunnen richten om hunkinderen goed te stimuleren. Daarom is het essentieel dat kinderverzorgsters dezegevoeligheden van mensen in armoede kennen en kunnen plaatsten. Vorming ensamenwerking met ervaringsdeskundigen zijn daar de beste middelen voor. Het is ookessentieel om de ouders bij de kinderopvang te betrekken.• Het aanbod aan kinderopvang moet aangepast zijn aan de specifieke noden van mensenin armoede.– Nood aan flexibele opvanguren. Mensen in armoede hebben vaak onregelmatigewerkuren. Ook zij moeten een beroep kunnen doen op kinderopvang. Vaak moetiemand nu een volledig extra uur betalen als hij of zij vijf minuten te laat is. Dat zouniet mogen.– Nood aan opvang voor kinderen tijdens de schoolvakanties. Er is een aanbod vanspeelpleinwerking, maar dat kost te veel (bijvoorbeeld 4,50 euro per dag per kind).Vooral voor mensen die net niet onder een statuut vallen is een dergelijke werking vaakniet te betalen. Wie bijvoorbeeld een leefloon krijgt, kan immers een tussenkomstkrijgen.– Nood aan opvang buiten de schooluren voor oudere kinderen.• Er moet een duidelijk overzicht komen op het bestaande aanbod, op maat van mensenin armoede.