Vlaams Actieplan Armoedebestrijding 2005 - Home - Vlaanderen.be

Hoofdstuk iHET ARMOEDEBELEID IN VLAANDEREN1 KrachtlijnenArmoede en sociale uitsluiting zijn een blijvend probleem in de Vlaamsesamenleving. Als we het op één tijdstip meten, heeft, gedurende de laatstejaren, ongeveer 13 % van de mensen in het Vlaamse Gewest een armoederisico.Gelukkig is dit armoederisico niet al te diep en blijft deze toestand voor demeesten dan ook niet al te lang duren. Dit betekent echter ook dat, gemetenover een periode van vijf jaar, iets meer dan 1 Vlaming op 5 in een situatievan relatieve armoede belandt. En dat ongeveer 7 % van de bevolking wordtgetroffen door langdurige inkomensarmoede (minstens 3 opeenvolgende jaren).Niettegenstaande deze sprekende cijfers, scoort het Vlaamse Gewest toch bij debeteren in de wereld.1.1 Drie basisprincipesBinnen de Europese contouren stippelt Vlaanderen haar eigen regionaal armoedebeleid uit.Het regeerakkoord bepaalt dat Vlaanderen op het vlak van armoedebestrijding en socialecohesie bij de top-5 van de eu-regio’s wil behoren. Alle inwoners van Vlaanderen moetentijdens elke levensfase voldoende ontwikkelingskansen en keuzemogelijkheden hebben omop elk domein deel te kunnen nemen aan het maatschappelijk leven. Om dat te bereiken,stelt Vlaanderen in haar armoedebeleid drie basisprincipes voorop: participatie, preventie eninclusief beleid.Participatie. Een doeltreffend armoedebeleid kan en mag geen eenrichtingsverkeer zijn. Deactieve participatie van mensen in armoede moet ernstig worden genomen en voldoendeworden ondersteund. Hun kennis en ervaring bieden een bijzondere meerwaarde voor eenslagkrachtig armoedebeleid.Om schijnparticipatie te vermijden, moeten we rekening houden met de essentiëlevoorwaarden van de dialoogmethode: voldoende tijd, tweerichtingscommunicatie enterugkoppeling. Het regeerakkoord bepaalt dan ook uitdrukkelijk dat mensen in armoede enhun organisaties tijdig en structureel moeten worden ingeschakeld bij de voorbereiding vanhet beleid. Ook de beleidsnota Welzijn, Volksgezondheid en Gezin 2004–2009 roept op om deeffectieve participatie van mensen in armoede aan de samenleving en de beleidsuitvoeringte bevorderen en hun sociaal kapitaal ten volle te waarderen.15Respect en begrip moeten de sleutelwoorden zijn. Mensen in armoede moeten echt hetgevoel hebben dat naar hun ervaringen wordt geluisterd en dat de beleidsmakers er rekeningmee houden. Daarom moeten beleidsinitiatieven die via een lange weg van participatie totgoede praktijkvoorbeelden zijn uitgegroeid, structureel worden ondersteund. In overlegmet verenigingen waar armen het woord nemen, moet verder worden onderzocht wat