Tien jaar sociale stadsontwikkeling

Werk- en reflectiegroepenPraktisch komt het project neer op de aankoop en de aanpassing van ongeveerdertig ateliers-woningen, met daarnaast enkele werkplaatsen engemeenschappelijke productie- en culturele distributieplekken zoals eenrestaurant, een theaterzaal, een tentoonstellingsruimte...Drie werkgroepen gaan aan de slag om het project te sturen, samen metde kunstenaars die er wonen : de ene houdt zich bezig met het artistiekeaspect van de plek, een andere met al wat de huurovereenkomsten betreften een derde met de renovatie.aan heel wat specifieke eisen. De minutieuze renovatie begon eind 2008 enzal heel veel aandacht vergen. Geleidelijk aan zullen we overgaan tot interneverhuizingen. Bewoners zullen om beurt een onderkomen vinden in enkeleonbewoonde panden op die plek. Naar alle waarschijnlijkheid zullen de werkenin 2011 beëindigd worden.”* Stedenbouwkundige lasten worden aan vastgoedontwikkelaars opgelegd bij de aflevering van destedenbouwkundige of verkavelingsvergunning en kunnen ondermeer bestaan uit een som gelddie bestemd is om programma’s voor openbare nutsvoorzieningen of huisvesting te financieren.De eerste groep werkt aan het afstemmen van de doelstellingen van debewoners die met de kunstenaars willen samenwerken en de wensen vande gemeente die er een cultuurpool van wil maken die op de buitenwereldgericht is. Iedereen schuift ideeën naar voor, zoals bijvoorbeeld kunstenaarsresidenties.Zo worden twee of drie atelierwoningen ter beschikkinggesteld van buitenlandse kunstenaars met een beurs, wat de internationaleuitstraling van de plek bevordert. Het publiek kan kennis maken metde plek en deelnemen aan het leven ter plekke, maar het blijft altijd omeen leef- en creatieplek gaan.Toch vooral een sociale roepingsuccesfactoren en aanbevelingenWat betreft de huurovereenkomsten is de gemeente duidelijk: ze wil vooraleen sociaal én artistiek project ontwikkelen. Een eerste selectie van dekandidaturen van kunstenaars - op basis van criteria die ook gelden bij deSociale Huisvestingsmaatschappijen - wordt voorgelegd aan een cultureelraadgevend comité van het AGB dat bestaat uit kunstenaars die er alwonen en andere artistieke en culturele personen die door de gemeenteworden voorgesteld.Tijdelijke en transitwoningenEr moet een compromis gevonden worden qua renovatiearchitectuur tussende wensen van de bewoners – die zo weinig mogelijk aan hun woningwillen veranderen - en de normen van de Huisvestingscode en het lastenboekvan de Koninklijke Commissie van Monumenten en Landschappen.De burgemeester : “Een beschermd monument moet beantwoordenDe samenhang van dit project wordt versterkt door participatieve enoverlegmechanismen tussen het autonoom gemeentelijk bedrijf ende kunstenaarsverenigingen. Opbouwende dialoog en respect voorieders verzuchtingen leidden tot een project van gezond verstand enliet toe blokkeringen te vermijden…De gemeentelijke overheid is zich bewust geworden dat het reddenvan een beschermd gebouw ook bijdraagt tot het behoud van het belangrijkartistieke patrimonium van Brussel en het behoud van eensociaal huisvestingsproject voor kunstenaars.De betrokkenheid van het verenigingsleven van Sint-Joost draagt bijtot de duurzaamheid van het project en de integratie ervan in hetsociaal-culturele leven van de gemeente.Een beschermd gebouw renoveren heeft zo zijn beperkingen en eigenlogica. Daardoor konden spanningen ontstaan tussen enerzijdsde wens om een duurzaam project uit te bouwen en anderzijds deeisen van de administratie wat betreft erfgoedbehoud.Om zo’n participatief model met weinig mankracht en soms tegenstrijdigelogica’s waar te maken moet er een beroep gedaan wordenop professionals.Tien jaar sociale stadsontwikkeling I pagina 27