Tien jaar sociale stadsontwikkeling

Een ‘nabijheidslogica’succesfactoren en aanbevelingenDe notie ‘nabijheid’ ligt de gemeente nauw aan het hart. Al enkele jarenlegt Sint-Gillis zich er op toe om haar terreinwerkers binnen een ‘nabijheidslogica’te laten werken. De wijkantenne is dan ook de plek bij uitstekwaar iedereen langs komt en informatie uitwisselt : stadswachten,preventie- en veiligheidswerkers, de bewakers van de publieke plekken,straathoekwerkers en animatoren, straatvegers, lokale politie…Elke drie maanden vindt er in elke antenne een vergadering ‘lokale veiligheidsdiagnose’plaats met de verantwoordelijken van de verschillendeteams. “We wisselen niet alleen informatie uit over de wijk”, preciseertAlain Hennes, “door die vergaderingen leren we mekaar beter kennen enieders opdracht beter inschatten”.Dat ‘pluridisciplinaire wijkbeheer’ zorgt er voor dat de terreinwerkersregelmatig bij hun antenne bijeenkomen om zich van de situatiein de straten te vergewissen. Alain Hennes: “Het is een goedgeoliedemachine die ons een helder beeld van de wijk oplevert. Wanneer eenterreinwerker ons een gat in de weg signaleert, dan brengen wij onmiddellijkde gemeentelijke diensten op de hoogte. Als de herstelling nietbinnen de afgesproken termijn plaatsvindt, dan dringen wij aan tot weresultaat hebben.”Het succes van de wijkantennes en het feit dat ze steeds drukkerbezocht worden is te danken aan het feit dat de noden van de bevolkingsporen met het aanbod van echte nabijheidsdiensten doorde antennes.De centrale administratie kan veel efficiënter reageren dankzij desynergie tussen de verschillende teams op het terrein die op maatvan de wijk werken, en dankzij de informatie die ze opsnorren.Diensten zoals het dagelijks opsporen van huisvestingsaankondigingenbeantwoorden aan de pragmatische verwachtingen vande bewoners.De teams van de wijkantennes zijn zich bewust van de limieten vanhun tussenkomsten: ze waken erover zich niet te verliezen in de inhoudvan de dossiers om zo hun opdracht als algemene dienst niet inhet gedrang te brengen.Wijkantennes kunnen de gemeentelijke diensten aanspreken omgemeenschapsvoorzieningen te verbeteren (speelpleinen, banken,vuilnisbakken, picknicktafels…).Op het snijpunt tussen bewoners,verenigingen en gemeentelijke dienstenDe wijkantennes houden nauwlettend statistieken bij en die tonen eensteeds stijgend aantal bezoekers. Dat is heus niet alleen het resultaatvan de informatiecampagnes van de verantwoordelijken. Ook ‘mond totmond reclame’ schijnt goed te werken bij de meest kwetsbare bevolking.Doordat ze meewerken aan de coördinatie van de sociale actie van hetOCMW, hebben de wijkantennes ook een duidelijk beeld van het netwerkvan sociale verenigingen.De antenne zet bovendien erg in op contacten met het verenigingsleven.Niet zelden ontstaan er samenwerkingen ter gelegenheid vanbepaalde evenementen. Veelvuldige contacten met de centrale administratieleiden tot constructieve synergieën tussen alle gemeentelijkediensten.Een mini vastgoedagentschapOm zo efficiënt mogelijk te kunnen inspelen op vragenom huisvesting, stelt elke antenne een lijst van individueleaankondigingen op per wijk. De straathoekwerkersdie elke dag de straten afschuimen gaan op zoek naar deaankondigingen, noteren ze en spelen ze door aan de antenne.Wanneer iemand een woonst zoekt wordt hij of zijdoorverwezen naar de Foyer van Sint-Gillis, de Grondregie,het sociale huisvestingskantoor… maar hij of zij kanevengoed de lokale steekkaarten raadplegen.