Tien jaar sociale stadsontwikkeling

Zelfde bedoeling, andere aanpakEr wordt van uitgegaan dat jongeren die voor problemen zorgen zelf eensterk ontwikkeld buurtgevoel hebben. Samen op Straat wil in Antwerpen-Noord opnieuw betrokkenheid laten groeien in en met de buurt. Ervoorzorgen dat iedereen zich er verantwoordelijk voor voelt, en het buurtgevoelvan de jongeren daarbij op een positieve wijze kanaliseren.Naast informele sociale controle en conflictbemiddeling wordt vooralook gezocht naar langetermijnoplossingen en aan positieve begeleiding(‘emancipatie’) gewerkt. Zo wordt er preventief opgetreden tegen het onveiligheidsgevoelen tegelijkertijd worden de perspectiefloosheid en deidentiteitsproblemen (het ‘er niet bij horen’) van de doelgroep aangepakt.Het project loopt in 4 wijken, waaronder Antwerpen-Noord. Het is ingebedin het lokale buurt- en opbouwnetwerk. Samenlevingsopbouw stuurt aan.De ‘wandelingen’ herbekekenBij de doorstart van het project, in 2005 en met de steun van het Grootstedenbeleid,werd een belangrijke beslissing genomen: de buurtwandelingendoor de vaders werden herbekeken. Ze waren goedbedoeld,dat zeker, maar hadden een repressief imago. Er werd van gezegd datze ‘samenwerken met de politie’, ‘verklikkers zijn’.slaapplaatsen overnachten. Dat herstelt contact. Een relatief dure aangelegenheid,maar: met resultaat. Zo begonnen de vaders zelf sportzalenaf te huren voor de jongeren. Ze werden hun grootste pleitbezorgersop straat en elders, in plaats van met het vingertje te zwaaien.“Werken met de jongerengroepen is erg belangrijk, maar het jeugdwerk inAntwerpen heeft zo zijn beperkingen” weet projectcoördinator M’hamedEl Ouali. “Het werken met de risicogroepen is er niet meer bij. Daaromvangen wij ze op. Maar we doen meer dan dat. Enkele jongeren uit de groepvolgden een opleiding tot jeugdmonitor en zijn nu speelpleinmonitor voor destad. Ze zijn zelf voorbeeld geworden en ambassadeurs van het project.”Grote broer UMASUMAS staat voor de vzw Unie Multiculturele Antwerpse Samenleving.Maar het is ook Berbers voor ‘grote broer’.De vadergroep werd uitgebreid met deze jongvolwassenengroep,veelal afgestudeerden uit Marokko die via gezinshereniging hieraanbelandden. Ze hebben ervaring en inzicht, werkten ginds in verenigingen.Ze geven vorming aan vaders en jongeren over de actualiteit,organiseren een muzikaal festival, werken aan de dialoog tussenautochtoon en allochtoon in de buurt, organiseren een Berbersnieuwjaar voor de buurt…Begin 2006 werd een draaiboek ontwikkeld, dat intussen ook in de praktijkwordt toegepast. Bonding en bridging was de boodschap: werkenmet doelgroep, partners en buurt. Binding binnen de eigen groep dus,om bruggen te slaan naar anderen.Sinds oktober 2005 is er een nieuwe ontmoetingsruimte voor vaders enjongeren aan het Willy Vandersteenplein. Begin 2007 werd daar een kelderin gebruik genomen met internet pc’s, gezelschapsspellen, een pooltafel.Er wordt vergaderd, gefeest, er worden lezingen georganiseerd.Werken met en binnen de doelgroep.Vaders worden pleitbezorgers voorde jongerenEr wordt gewerkt aan de solidariteit binnen de groep vaders apart ende groep jongeren apart. Zo gingen de vaders samen langlaufen. Zespreken er nog van! Daarna wordt vertrouwen opgebouwd tussen beidegroepen, maar ook tussen de jongeren en jongeren uit andere wijken.Dat bevordert de solidariteit. De vaders- en jongerengroepen makensamen uitstappen, b.v. naar de Ardennen, waar ze ook in gezamenlijkeWerken met partners…Er zijn contacten met het hele gamma aan diensten en organisaties diein het wijkgebeuren actief zijn: OCMW, politie, buurttoezicht, plaatselijkejeugdwerking, wijkwerking, integratiewerkingen, lokale zelforganisaties,buurtgroepen, straathoekwerkers, opbouwwerkers, pleinontwikkeling,jeugdwelzijn,...Abdelilah Elyoussfi van Samen Op Straat in Borgerhout: “Het eerste wat wegedaan hebben trouwens, is een berbertent gaan kopen. … Voor onze eersteTien jaar sociale stadsontwikkeling I pagina 65