Tien jaar sociale stadsontwikkeling

Zo’n ‘consultatief proces’ vergt natuurlijk verschillende maanden werk,vanaf de uitwerking met de betrokken bewoners tot de goedkeuring doorhet schepencollege. Om beroep te kunnen doen op de fondsen van hetstadscontract moeten de projecten aan duidelijke criteria voldoen enmoet de coördinator projectfiches invullen met doelstellingen, uiteindelijkresultaat, middelen, partners, budgetten, wat het project aan de wijkkan toevoegen enz… De projecten die een begeleidingscomité selecteerdeworden dan aan het college voorgelegd, die ze goed- of afkeurt. “Daarnaleggen we ze voor aan de verenigingen en bewoners, wijk per wijk”, voegt zetoe. De teamcoördinatoren leggen dan de ‘ins en outs’ van het project uiten ook de timing. Elk jaar worden er zowat 60 projecten op het getouwgezet in de acht wijken.Latifa Es Safi gaat in op een van de – volgens haar - mooiste resultaten :een ontmoetingsplek in het hart van de ‘moeilijke wijk’ Burenville-Glain.“In die wijk met haar vele sociale woningen en weinig gemeenschapsvoorzieningenstelden we vast dat de jonge delinquenten steeds jonger werden.We wilden zo duurzaam mogelijk werken en hebben heel nauw samengewerktmet de verenigingen die op het terrein aanwezig zijn om een fantastischintergenerationeel speelplein te maken : met schommels voor de jongsten,banken voor de mama’s, voet- en basketbalterreinen voor de jongeren,petanquebanen voor de al wat ouderen. Er is zelfs een minivoetbalterreinaangelegd voor kinderen vanaf 2 jaar !”De jongeren hebben een belangrijke rol gespeeld bij het uitbouwen vandat plein. Ze waren dan ook van bij het begin bij het opzet ervan betrokkenen ook via de sportieve animatie op woensdagnamiddagen. Ze hebbenzich de plek geleidelijk toegeëigend en er is quasi geen sprake meer vanvandalisme. “Doordat we zoveel op het terrein waren, hebben we gemerktdat er blijvende problemen zijn, zoals de weigering van jongens en meisjesom samen te werken”, verduidelijkt Latifa nog. ”Daarom hebben we sportprojectenopgezet. Geleidelijk aan hebben de meisjes en jongens toenaderinggezocht en zijn ze elkaar beginnen appreciëren. Een heel langzaam procesdat maanden, soms jaren duurt…“ Echt een voorbeeld !succesfactoren en aanbevelingenDe ‘nabijheidslogica’ die de wijkprojecten nastreven laat toe om actiesin het hart van de wijken te verankeren. Om aan de verwachtingenvan de bewoners te kunnen beantwoorden heeft de Stad al eenaantal ‘wijkgemeentehuizen’ geïnstalleerd, om zo er op te wijzen datde overheid haar diensten terug dicht bij de mensen wil.De hele actie ‘Wijkprojecten’ ademt transversaliteit tussen de verschillendestadsdiensten, en wordt uitgebreid gesteund door de burgemeesteren zijn team.Doordat de verschillende diensten samenwerken kunnen de verschillendeacties op elkaar afgestemd worden en blijven.En nu aan de jongeren !De projecten worden zo vlug als mogelijk in de praktijk gebracht, omzo het publiek er te blijven bij betrekken. En als de procedures dantoch meer tijd in beslag nemen, dan worden de bewoners regelmatigop de hoogte gehouden van de vooruitgang ervan.