Tien jaar sociale stadsontwikkeling

tie te blijven bestaan als eigenaarsvereniging eenmaal de woningen aangekocht. Zonderdit project zouden we zelfs niet gespaard hebben voor een voorschot. We hebbennu al meer dan 26.000 euro op een gezamenlijke spaarrekening en houden dat goedvol, naar rato van 50 euro per maand per familie.”kerij zijn er de oorzaak van. Er zijn ook weinig bouwgronden beschikbaar,en steeds meer mensen krijgen geen toegang tot leningen.De gemeente vond het ook opportuun om een project te ondersteunendat grote gezinnen met een laag en middelgroot inkomen de mogelijkheidbiedt een eigendom te verwerven, op maat van hun behoeftenen mogelijkheden.Spil en initiator : Bonnevie, buurthuismet woonwinkelwerkingBonnevie stelde voor om een spaargroep te maken en uit te kijken naarmogelijkheden om met andere gezinnen samen te bouwen. Op eigenkracht een gebouw aankopen en renoveren bleek geen optie: je lanceertgeen gezinnen zonder enige financiële reserve in zo’n avontuur.De idee haalde Bonnevie bij de vereniging CIRE. Die begeleidde al een ‘solidairespaargroep’ van 20 families. In feite gaat het om een spaarpot waaruitde leden kunnen lenen om een voorschot op te bouwen voor de leningen aankoop van een eigen huis. Er werd met een dertigtal families gepraat:zijn jullie bereid je te engageren, een hechte groep te vormen, na te denkenover het soort woning dat jullie wensen en vijf jaar te wachten?Bezieler : l’EspoirVeertien families verenigden zich in de feitelijke vereniging L’Espoir, in totaal 65toekomstige bewoners. De voorzitter Mustapha Mechbal: “L’Espoir heeft de inten-De vereniging blaast eens per maand of twee verzamelen, en dat al sindsseptember 2005. Telkens wordt de stand van zaken besproken en een ofander aspect uitgediept. Er worden ook uitstappen gemaakt naar andereprojecten. Prioriteiten werden vastgelegd: hoe ‘samen wonen’, welk typewoning, licht, private binnenruimte, welke kostprijs, welk imago. L’Espoirbesloot in te zetten op een passiefhuis - extreem energiezuinig en tochcomfortabel bouwen.Meerdere partners, één filosofieBonnevie vroeg aan de gemeente om in het kader van het wijkcontracteen terrein aan te kopen. Sara Tant, huisvestingscoördinator van de dienstgesubsidieerde projecten van de gemeente: “De gemeente Molenbeek deeddat met de steun van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en verkocht zo eenterrein voor een vierde van de aankoopprijs aan het Woningfonds, met als opdrachtde realisatie van een sociaal woningbouwproject. Het Woningfonds hadondertussen al met de 14 families rond de tafel gezeten, steeds onder begeleidingvan Bonnevie/CIRE. Het Woningfonds regelt ook de leningen en steldezelfs voor om ook bouwheer te zijn. Het hield daarbij rekening met de wensenvan de spaargroep en zal de woningen ook aan die groep verkopen.”In 2007 lanceerde het fonds een oproep voor een totaalproject ‘van concepttot realisatie’, d.w.z. architect en aannemer dienen samen een voorstelin. Drie werden geselecteerd. De prijs is van primordiaal belang: perbruto bewoonbare m² maximaal 1 200 euro. Bonnevie, CIRE en L’Espoirgaven samen met het Woningfonds de quoteringen, een intense periodevan overleg tussen de partners. Het was de eerste keer dat het Woningfondszo’n montage opzette, eind 2007.“Het is buurthuis Bonnevie dat bij de gemeente aangedrongen heeft om voordit project middelen van Grootstedenbeleid in te zetten”, weet Sara. Daarzonderwas het project onhaalbaar. Ze dienden voor (studie)kosten vanarchitecten en ingenieurs. Wat ook helpt om het financiële plaatje rondte krijgen is een premie van het Gewest voor het bouwen van een passiefhuis (100 euro/m²), en daar bovenop een premie omdat het project erkendwerd als ecologisch voorbeeldproject (netto 90 euro/m²).Tien jaar sociale stadsontwikkeling I pagina 49