Tien jaar sociale stadsontwikkeling

kel met tweedehandskleding aan de rand van de stad”, gaat Karine Baillyverder, “kwestie van het samengaan van verschillende publieken te testen.Die poging bleek heel positief en toen hebben we dat op grote schaal toegepastin de Hamoirstraat, hartje centrum. In 2002 heeft het OCMW met desteun van het Grootstedenbeleid dit oude verfmagazijn aangekocht om hetvolledig te vernieuwen.”Een plek voor iedereenStrategische stedelijke ontwikkelingJacques Gobert, burgemeester van La Louvière, was nog voorzitter vanhet OCMW toen hij met het idee van de ‘Magasins Citoyens’ op de proppenkwam. Dat concept was onderdeel van een stedelijke ontwikkelingsstrategie.“Met ons stadscontract wilden we wijken renoveren maar tegelijkertijdhet sociale leven ondersteunen dat er zich afspeelt”, legt hij uit. “Zo koppeldenwe stadsinrichting aan sociale samenhang tussen stad en wijken. Debewonerswinkel is onderdeel van die dynamiek.”Om die sociale mix te bereiken staan de bewonerswinkels sinds 2006open voor alle inwoners van La Louvière. Jacques Gobert : “We wilden ereen heel conviviale plek van maken, maar tegelijkertijd niet in de valstrik vanhet miserabilisme verstrengeld raken. Omwille van de focus op het zelfbeeld,zoals hierboven aangehaald, vonden we dat de mensen die het meest kwetsbaarzijn recht hadden op een aangename, sobere en elegante omgeving.”Om niet te discrimineren ten opzichte van andere uitbaters worden de prijzenin de boetieks vastgelegd in functie van de prijzen in de andere winkels.Wel is er voorzien in speciale toegangscondities en tarieven voor de klantenvan het OCMW via een ‘voordeelkaart’.Concreet wil het project aan twee stedelijke prioriteiten beantwoorden :de renovatie van gebouwen - die in het stadscentrum ten goede komt aande kwetsbare bevolking en een stadskanker bant - en het opzetten vanopleidingsplekken voor stagiairs die zich ingeschreven hebben in een circuitvan socio-professionele inschakeling.Zelfbeeld en sociale mix“Er is een relatief goed evenwicht tussen de ‘algemene’ klanten en die vanhet OCMW”, vindt Karine Bailly. “Met uitzondering van het restaurant waarvooral bewoners en handelaars uit de wijk komen, hebben de andere winkelseen gemengd publiek (gemiddeld 65% OCMW-klanten). We zien wel datde kwetsbare bevolking het restaurant mijdt omdat de ‘voordeelkaart’ erniet geldt. In hun leefwereld blijft een restaurant een ontoegankelijke plek.Maar toch merken we ook daar stilaan verandering…”Werken aan het zelfbeeld. Dat was van bij het prille begin de rode draad.Karine Bailly, de coördinatrice van de bewonerswinkels : “Alle sociale terreinwerkerszijn het er over eens. Het heeft gewoonweg geen zin om aan socialeen professionele inschakeling te werken zonder ook te werken aan hetzelfbeeld van deze kwetsbare burgers.” Het is dan ook niet toevallig dat deMagasins Citoyens kleding, haartooi, esthetische verzorging, wassalon engezonde voeding aanbieden…Een andere hefboom van het project is de nadruk op de sociale mix,steeds binnen de logica van de inschakeling. “Eerst openden we een win-Een win-win partnerschapDe vzw ‘Lire et Ecrire’ stelde voor om de voorstellingsbrochure vande Magasins Citoyens aan te passen en toegankelijker te maken vooreen publiek dat het moeilijk heeft met lezen en schrijven. Dat gebeurdein het kader van hun alfabetiseringscursussen. Tegelijkertijdorganiseerde de vzw ook projectbezoeken voor al wie hun opleidingenvolgt. In restaurant ‘Au Pré Vert’ richtten zij ook een tentoonstellingin om hun vzw en activiteiten bekend, waaronder de resultatenvan de expressieworkshops.Tien jaar sociale stadsontwikkeling I pagina 77