Tien jaar sociale stadsontwikkeling

welke materialen en procedures. De anti-graffiti ploeg werd in samenwerkingmet de Dienst Werken van de gemeente opgestart. Tewerkstellenvan laagopgeleide jongeren via een opleiding en met een gemeentelijkcontract, dat was de bedoeling. Heel belangrijk: ze kunnen rekenen op20 jaar ervaring van iemand uit de sector (Jacques Lommaert) en krijgendaarnaast ook opleidingen door de productleveranciers.Het project werd kenbaar gemaakt door middel van aankondigingen inpostbussen, veel mondelinge reclame, aankondiging op de internetsiteen ook op de elektronische afficheringsborden van de gemeente. Zonietgeraakt de informatie niet bij de bewoners, weten eigenaars niet dat diedienst bestaat.Praktisch, technisch en juridisch :niet zo eenvoudigopen deur voor de taggers. Dan is er immers niet veel sociale controle in deschoolomgeving”Zowat overal vind je graffiti, niet alleen op gebouwen, maar ook op wagens,panelen, trams, trottoirs, banken, zelfs op het kerkhof moest ergewerkt worden. Recent verplaatst het fenomeen zich naar rolluiken,soms wordt er gewoon verf op de openbare weg gegooid… Elke ondergronden elk gebruikt materiaal is anders. Samen met de begeleiderwerden de technische aspecten uitgebreid overlopen en ook het materiaaldat aangekocht moest worden. Er werd opleiding gegeven in verbandmet verven, façadebehandeling, herstellen… Er wordt gewerkt mettwee basistechnieken: door zandstralen of met heet water onder druk.Daarna mag ook niet zomaar eender welke decapant gebruikt worden opeender welke ondergrond… het vergt allemaal nogal wat studiewerk. Zowas het werk aan de spoorwegbrug een geval apart want de spoorwegengebruiken eigen en speciale verven. Er wordt ook veel aandacht besteedaan de veiligheid en mogelijke schade aan de omgeving, b.v. aan nabijgeparkeerde voertuigen.Er wordt per week gepland, het team staat steeds in contact met de teamleadervoor advies en troubleshooting. De bewoners/eigenaars wordenop voorhand gewaarschuwd wanneer de werken plaatsvinden, zodat deteamlader ook weet of het team kwam opdagen.“Je moet ook weten wanneer waar werken,” zegt Hassan Gâa, de programmacoördinatordie al zes jaar bij de gemeente werkt. “Aan de scholen werkenwe op het eind van de vakantie, niet bij het begin ervan, want dat is eenDe graffiti bevinden zich in vele gevallen eigenlijk op de grens tussen hetopenbare en het privé-domein, op het juridische randje tussen de twee.Vandaar ook dat er op zeker gespeeld wordt en elke interventie een heuseovereenkomst krijgt, ondertekend door de aanvrager, de gemeentesecretarisen de schepen, die tot in de details bepaalt wie welke verantwoordelijkheidheeft.Doordat de brigade tot eind 2008 administratief ondergebracht was in eenaparte vzw ‘Forest en Action’, kon er vlug ingespeeld worden op de noden,b.v. het plaatsen van dringende bestellingen.Kat en muisspelletjeDe taggers kennen de brigade! “We proberen ze te vlug af te zijn, wekomen dikwijls op dezelfde plaatsen, grijpen onmiddellijk in, dat wektfrustratie bij die gasten”, vertelt Jacques Lommaert, de begeleider.“Het is wel eens gebeurd dat een van de taggers op heterdaad betraptwerd. Als straf moest hij de hele oppervlakte van een brede muur herschilderen.Maar even wat onoplettendheid en die gast was verdwenenmet onze verf en ander materiaal….”“Jazeker, ze kennen ons, ze weten van waaruit we opereren. Op eenmorgen vonden we zelfs een kleine minuscule tag aan onze bel…”,lacht Hassan.Tien jaar sociale stadsontwikkeling I pagina 73