rapport - Vijfeeuwenmigratie.nl

door de maatschappelijk werkers van het C.C.K.P., een overkoepelende organisatie vankerkelijke en particuliere instellingen, die zich met de belangen van de gerepatrieerdenbezighielden. Aldus werd individueel contact met de bewoners onderhouden, voorlichtingover de Nederlandse samenleving verstrekt (o.a. huishoudelijke en budgettairevoorlichting) en een schakel gelegd tussen 'de instanties' en het individu. De feitelijkeeffectuering van de geschapen voorzieningen werd hiermee bevorderd. Voor de puurgeestelijke begeleiding, uitgaande van diverse levensbeschouwelijke organisaties, werddoor de overheid aparte subsidie verstrekt.Organisatie: Het beleid ten behoeve van de gerepatrieerden, waarin het Ministerie vanMaatschappelijk Werk domineerde, maar waarin ook andere Departementen een rolspeelden, werd gecoördineerd in een aantal commissies, waarin ook het C.C.K.P., hetCentraal Comité van Kerkelijk en Particulier Initiatief, als overkoepeling van kerkelijkeen particuliere instellingen, vertegenwoordigd was. Het C.C.K.P. werd als samenwerkingsvormgesubsidieerd, waarmee de overheid zich een waardevolle gesprekspartnerschiep. De samenwerking van de verschillende zuilen, die ook in de praktijkvan het werk tot uiting kwam, is ten goede gekomen aan de efficiency van de hulpverlening,die, afgezien van de geestelijke begeleiding, een neutraal karakter droeg.4.2. De AmbonezenDe overkomst van 13.000 Ambonezen naar Nederland was een eenmalig verschijnsel.Het beleid hoefde zich niet te richten op een voortdurende aanvulling door nieuweimmigranten, die telkens weer door alle opeenvolgende fasen van het aanpassingsprocesbegeleid moesten worden, maar kon zich concentreren op die situaties, waarinde Ambonezen zich successievelijk bevonden. De in de loop der jaren ten behoevevan de Ambonezen getroffen maatregelen zijn dan ook duidelijk onder te brengenin verschillende beleidsfasen. Een aantal van deze maatregelen heeft zijn actualiteitinmiddels verloren, terwijl de nog bestaande voorzieningen gedeeltelijk een aflopendkarakter hebben. De huidige positie van de Ambonezen mag zeker niet uitsluitend gezienworden in het Jicht van het tegenwoordige beleid. Juist de inmiddels geheel ofbijna afgesloten beleidsfasen zijn belangrijk in hun consequenties en worden om diereden hieronder gememoreerd (Voor een uitvoerige bespreking van het Ambonezenbeleidin de jaren vijftig, zie het rapport' Ambonezen in Nederland' van de CommissieVerwey-Jonker. Staatsdrukkerij 1959.)Woonoorden en woonwijken: Bij hun aankomst in 1951, werden de Ambonezen opgevangenin een 50-tal woonoorden, grotendeels voormalige kampen van de Dienst UitvoerendeWerken, die een nogal geïsoleerde ligging hadden, zowel landelijk als plaatselijkbeschouwd. Deze provisorische onderkomens werden aanvankelijk gezien als dewoonvorm, die de Ambonezen zou huisvesten gedurende hun tijdelijk verblijf inNederland. Daar de groep zich snel uitbreidde en de woonoorden overvol dreigden te30