rapport - Vijfeeuwenmigratie.nl

5.3. Het Indo-Europees VerbondZes jaar na de LP. werd het LE.V. opgericht (juli 1919). In die zes jaar was er veel inIndië veranderd.De unificatie was doorgevoerd, tot verbittering van vele Indo's, terwijl de stormachtigeopkomst van de Sarekat Islam - sinds 1913 -, die zich had ontwikkeld tot eenpolitieke partij, voor het eerst het Indonesische nationalisme een duidelijk gezicht hadgegeven, zodat de Europeanen zich zelfs bedreigd gingen voelen en om een 'hardehand' waren gaan roepen om het nationalisme te beteugelen. De eerste wereldoorlog,die de conununicatie met Nederland had bemoeilijkt, had velen in de kolonie zichlosser doen voelen van het moederland. In 1918 was de eerste Volksraad bijeengekomen,terwijl Gouverneur-Generaal Van Limburg Stirum verdere staatkundige veranderingenin vooruitzicht had gesteld, tot afschuw van alle behoudende groeperingen.Het LE.V. had als doelstelling: bevordering van de morele, sociale, intellectuele en economischeontwikkeling der Indo-Europeanen in Nederlands-Indië.'De vereniging stelt zich noch in politieken, noch in sociaal-economischen zin tegenovereenige partij of organisatie; zij zoekt samenwerking met iedere partij of organisatie,welke haar doel mede bevordert ... Zij verzet zich tegen elke gewelddadige actie,gericht tegen het Nederlandsche gezag in Nederlandsch-Indië'.48Het blad van het LE.V., 'Onze Stem', deelde mee dat de vereniging was gesticht uit zelfverdedigingen' ... uit groeiend verzet tegen de verongelijking van de Indo's in het land hunner geboorteen hunne achterstelling op bijna elk gebied'.49In 1921 telde het I.E.V. 6400 leden. In 1924 waren er 10.000 leden en 60 afdelingen enhad het Verbond vier vertegenwoordigers in de Volksraad (1927: 6). In 1939 bedroeghet ledental 12.000 en het aantal afdelingen, meest op Java, 100. Zelfs Den Haag hadeen afdeling met 400 leden.In de loop der jaren stichtte het LE.V. vele scholen (vroedvrouwenschool, kweekschool,handelsschool, Mulo, enz.). Een studiefonds verstrekte beurzen ten behoeve van onderwijsaan hogere onderwijsinstellingen in Indië. Er bestond een vrouwen- en een jeugdorganisatie.Het Verbond heeft altijd gesteld dat het geen politieke vereniging was.Natuurlijk was het dat wel: het had zitting in een politiek overlegorgaan als de Volksraad,terwijl het in de belangenbehartiging van zijn leden het uitoefenen van politiekepressie niet schuwde. Men was lid van het LE.V. omdat men Indo was. Als Protestantof anderszins kon men elders terecht. Het I.E.V. pretendeerde alle Indo's te vertegenwoordigenen meende uit hoofde van een roeping ook uit naam van de niet aangeslotenIndo's te mogen spreken. In de loop der jaren echter viel de leiding toe aan een elitedie weinig binding had met de zg. kleine boeng, de Indo met een lage sociale positie.In werkelijkheid is het LE.V. trouwens nooit anders geweest dan een vereniging derIndo-middengroepen.59