rapport - Vijfeeuwenmigratie.nl

De frustraties in de Indogroep waren groot. Na de pauperperiode in de 19de eeuw hadmen geprofiteerd van de mogelijkheden die de expansie na 1900 bood, om ten slottein de jaren dertig andermaal tot werkloosheid en in het algemeen tot grote economischekwetsbaarheid te geraken.De economische afstand tussen Europeanen - zelfs de lagere echelons van deze groep -en Indonesiërs was groter geworden in plaats van kleiner. De bevolking van Indië was,als geheel, verarmd.Koch wijt de toestand van de overvolle arbeidsmarkt aan het koloniale, kapitalistischesysteem, dat slechts belang heeft bij nieuwe gronden en lage lonen. Het lag nietaan de onderwijspolitiek van de Indische regering, aldus Koch, maar aan een onvoldoendeen eenzijdige exploitatie van Indië's welvaartsbronnen. De toenemende werkloosheidonder de pas van de scholen gekomen jongeren zou derhalve geen crisisverschijnselzijn, maar een koloniaal verschijnsel. 45 In elk geval voelde de Indo zich, inhet bijzonder ná 1930, door de regering verlaten.'Men vervreemdde van het Nederlandse bewind: omtrent de verknochtheid van deIndo aan dat bewind, welke alleen bij de kleine bevoorrechte minderheid heerste,moest men zich niet te veel illusies maken'.465.2. De Indische PartijIn december 1912 stichtte E. F. E. Douwes Dekker, een verre neef van Multatuli, deIndische Partij.Op een propagandareis over Java maakte Dekker o.a. gebruik van een artikel in hetblad van de Bond van Geneesheren, waarin Indo-Europeanen om hun verderfelijkemorele eigenschappen als arts onaanvaardbaar werden geacht. 'Als hij het op prop a­gandavergaderingen voorlas, ging een schreeuw van woede en verontwaardiging Op' .47Dr. Tjipto Mangoenkoesoemo en Soewardi Soerjaningrat (de latere Ki Hadjar Dewantoro,stichter van de Taman Siswa scholen) voegden zich bij Dekker. Er kwamencirca 30 afdelingen met ruim 7000 leden, van wie 1500 Indonesiërs.De koloniale verhoudingen wilde Douwes Dekker wijzigen ten gunste van de inwonersvan Indië. Zijn leus was: Indië voor de Indiërs. Voorts meende Douwes Dekker datde Indo door zijn raciale menging zeer gunstige eigenschappen vertoonde. Eigenlijk,zei hij, waren de Indo's Oosterlingen, die in politicis nimmer de kant van de kolonialeoverheid moesten kiezen.Dekker veroorzaakte een golf van enthousiasme onder talloze Indo-Europeanen. Hijverwoordde hun rancunes tegen de Nederlanders, hij gaf hun hoop en een perspectiefop de toekomst. Hun minderwaardigheidsgevoelens wist hij om te zetten in een gevoelvan geroepen te zijn tot een grootse taak.Echter: op het verzoek van de LP. om toekenning van rechtspersoonlijkheid werd doorde regering afwijzend beschikt. De beweging werd gevaarlijk geacht voor de rust enorde. De LP. werd opgeheven, terwijl kort daarop Dekker, Tjipto en Soerjaningratverbannen werden.58