rapport - Vijfeeuwenmigratie.nl

gehuwde Europeanen geen recht op repatriëring. In de Molukken daarentegen warengemengde huwelijken al heel vroeg uitdrukkelijk toegestaan. Toch kwam het gemengdehuwelijk eerst later, na afschaffing der beperkende bepalingen, in de 19de eeuw, inzwang. De meeste compagniesdienaren moesten genoegen nemen met het concubinaat,hoewel dat eveneens verboden was.De huidige groep der Indo-Europeanen echter, zo deelt Wertheim mee, mag ' ... nauwelijksals een voortzetting worden gezien van de mestiezen uit de Compagniestijd'.29Hij gaat daarbij af op wat Mansfeit schrijft, nl. dat de meeste Indofamilies niet langerdan twee of drie geslachten in Indië gevestigd zijn, ' ... terwijl slechts een uiterst kleindeel in de mannelijke linie afstamt van 18e-eeuwsche Indische families'.30 De Indo­Europeanen zouden voornamelijk afstammen van 'Jannen', mindere militairen, envoor een klein deel van ambtenaren en officieren. Realiseren we ons echter wèl, dat inNederlands-Indië officieel geen Indo-Europeanen bestonden. Wie een wettig of wettigerkend kind was van een Europese vader, gold als Europeaan. 'Tot de Indogroeprekende men in het vooroorlogse Indië slechts wie naar de wet Europeaan was'.31 Alleuit een gemengde verhouding geboren, niet door de Europese vader op de door de wetvoorgeschreven wijze (adoptie, erkenning, enz.) binnen zijn groep gebrachte kinderen,gingen op in de Indonesische samenleving en bezaten geen van de rechten der Europeanen.De eerste juridische definiëring der onderscheiden bevolkingsgroepen had in 1847plaats. In 1920 werden verscheidene veranderingen in de toen bestaande wettelijkeregeling van kracht, na een in 1906 aangenomen wet. Er kwam een algemene driedelingin Europeanen, Inlanders en Vreemde Oosterlingen. Deze verdeling dekte in genendele homogene, raciale groepen. Zo kwamen onder de Europeanen, nog afgezien vanArmeniërs en Turken, ook Japanners voor. De driedeling werd vooral verdedigd methet argument dat zij diende tot voorziening in een verschillende rechts behoefte. Dat deverdeling een, zij het grove, niettemin duidelijk raciale verdeling was, zette meermalenkwaad bloed, waar zij in de praktijk aanleiding gaf tot onmiskenbare discriminatie. 32Volgens de volkstelling van 1930 waren er in Indië 240.417 Europeanen. In 1940 werdde Europese bevolking gesteld op circa 291.500 personen.De omvang van de Europese groep werd niet alleen bepaald door geboorte, sterfte enmigratie, maar ook door: 1. het toepasselijk verklaren van de bepalingen betreffendeEuropeanen, 2. erkenning, d.w.Z. dat een man het kind van een vrouw uit een anderebevolkingsgroep als het zijne erkende, zodat het overging naar de groep van de vader,3. huwelijk: een vrouw huwend met een man uit een andere bevolkingsgroep ging naardie groep over. Niet door een gemengd huwelijk, maar door het concubinaat losten demeeste Europese mannen het probleem op van het grote tekort aan Europese vrouwen.Van MarIe deelt ons mee:'De Europeaan, die zijn gemengde verbintenis door de wet liet sanctioneren, ging hierpas toe over «als hij zich uit de wereld terugtrekt en in het belang zijner kinderen », enterwille van het weduwenpensioen'.3354