rapport - Vijfeeuwenmigratie.nl

doen aan anti-deprivatiebeleid, zoals men het allochtonen beleid van de vijftiger jarenzou kunnen noemen, op het ogenblik minder zinvol lijken.5.2. De verschillende soorten beleidAlvorens een algemeen oordeel uit te spreken over de 'Iaissez-faire'-richting, die hetallochtonenbeleid heeft ingeslagen, wordt eerst nog een kritische blik geworpen op dereeds genoemde typen van allochtonenbeleid afzonderlijk.5.2.1. Interventionisme vanuit verschillende doeleinden; gerepatrieerdenbeleid en Ambonezenbeleidoude stijlHet gerepatrieerdenvraagstuk, in termen van getallen verreweg het grootste immigratie-probleem,waarvoor Nederland ooit heeft gestaan, mag als opgelost worden beschouwd.De vrijwel geruisloos verlopende integratie, die al in het rapport 'De Repatriëringuit Indonesië' van 1958 werd gesignaleerd, heeft zich in luttele jaren voltrokken.Voor dit verschijnsel kan men verklaringen zoeken in de eigenschappen van de betreffendemigranten (zie hoofdstuk gerepatrieerden), in de eigenschappen van deNederlandse bevolking en de eigenaardigheden van de Nederlandse sociale structuur(zie vorige hoofdstuk), alsook in het beleid; onderzoek hiernaar heeft, merkwaardiggenoeg, na de verschijning van het rapport: 'De repatriëring uit Indonesië' niet meerop enige schaal plaatsgevonden.In de inleiding van deze paragraaf werd reeds geargumenteerd voor het grote gewichtvan de beleidsfactor.De essentie van het gerepatrieerdenbeleid was het creëren van tijdelijke deelmarktenvoor de nieuwkomers ten aanzien van de voornaamste behoeften. Zo behoefden degerepatrieerden niet direct op de krappe woningmarkt en de voor hen onbekendearbeidsmarkt te concurreren. Deze en andere maatregelen in het materiële vlak hebbende gerepatrieerden niet alleen voor mogelijke materiële deprivatie behoed, maar tevenseen aantal potentiële wrijvingspunten tussen hen en de autochtone bevolking opgeruimd.In dit verband heeft de, bewust gevoerde, ruimtelijke spreidingspolitiek ookgrote betekenis.Dat een zwaar beleidsinstrumentarium geen voldoende voorwaarde vormt voor een,als geslaagd te beschouwen, absorptie van een allochtone groep, bewijzen de Ambonezen,die, ofschoon zij bij aankomst in Nederland slechts 13.000 in getal waren, nogsteeds een van de Nederlandse samenleving geïsoleerde groep zijn. Dit isolement tenopzichte van de Nederlandse samenleving moet zeker in verband worden gebrachtmet factoren binnen de Ambonese groep, die zich kenmerkt door een, mede door politiekefactoren gedragen, sterke interne cohesie tegenover de buitenwereld. Daarnaastechter heeft het beleid zich in de eerste jaren bewust, hoewel misschien ook noodgedwongen,segregerend ten aanzien van de Ambonezen opgesteld. De beleidsmiddelen,die t.a.v. de Ambonezen zijn aangewend, bestreken dezelfde terreinen als bij de gerepa-38