You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
LUISTERPARADIJS ROOTS • FOLK<br />
LUISTERPARADIJS ROCK • POP<br />
50 HEAVEN MEI/JUN 2024<br />
gitaar omlijsten Altziebler stem,<br />
die door de jaren allengs meer<br />
gebroken is gaan klinken, terwijl<br />
Binders zang die van hem volgt als<br />
een schaduw. In de nummers ligt<br />
het tempo laag en is wat niet wordt<br />
gespeeld net zo belangrijk als wat<br />
wel klinkt: in die zo gecreëerde<br />
ruimte onderstreept de muziek<br />
Altzieblers weemoedige teksten<br />
des te indrukwekkender. Ook<br />
doordat hij en Binder het muzikale<br />
universum van Son of the Velvet<br />
Rat daardoor stijlvast vergroten<br />
zonder zichzelf te herhalen, is dit<br />
een indrukwekkend album.<br />
Ruud Heijjer ✪✪✪✪<br />
Subterranean Street<br />
Society<br />
BLEEP<br />
Polymoon/PIAS<br />
Een verwijzing naar Bob Dylan in<br />
je artiestennaam lijkt misschien<br />
een gewaagde belofte, maar het<br />
14 april<br />
Awash<br />
12 mei<br />
Hannah Aldridge<br />
www.heyhoef-backstage.nl<br />
is er een die het Amsterdamse<br />
folkrocktrio Subterranean Street<br />
Society ook met hun vierde<br />
album weer waarmaakt. De<br />
teksten van de Deense frontman<br />
Louis Puggaard-Müller zijn<br />
niet alleen prikkelend poëtisch,<br />
maar ook oprecht en dringend.<br />
BLEEP is een protestalbum, tegen<br />
algoritmes, monarchieën, oorlog,<br />
censuur en eigenlijk de hele<br />
samenleving, die door de band<br />
een cult genoemd wordt. Dit alles<br />
wordt met een stevig rockgehalte<br />
toegelicht. Muzikaal ligt de kracht<br />
van de band in de dynamiek. De<br />
variërende tempo’s en intensiteiten<br />
vloeien erg natuurlijk in<br />
elkaar over en het wordt niet<br />
geschuwd om stiltes te laten<br />
vallen. Bijzonder is vooral hoe in<br />
BLEEP censuur gestalte krijgt in<br />
de vorm van een storende gitaarsolo<br />
die de zang verdrukt.<br />
Hans Nacinovic ✪✪✪✪<br />
20 april<br />
Gruppo Sportivo<br />
25 mei<br />
Bertolf<br />
Tilburg-Reeshof<br />
Gerco Aerts<br />
SING LOUDER, DANCE FASTER<br />
Eigen beheer<br />
Gerco Aerts is een ervaren<br />
bassist die veel in rootskringen<br />
verkeert: hij speelde bijvoorbeeld<br />
mee op Wouter Planteijdts BUL-<br />
LHORN en BULHORN II en is ook<br />
vaak bij BJ Baartmans te vinden.<br />
Op dit eerste album onder eigen<br />
naam is hij echter de spil: in tien<br />
door hem geschreven songs<br />
speelt hij elektrische en akoestische<br />
bas en keyboards en zingt<br />
hij koortjes, terwijl hij ook hier<br />
een ritmeduo vormt met Mischa<br />
Porte. Aerts heeft een goed gevoel<br />
voor melodieën, die makkelijk<br />
in het gehoor liggen, maar vaak<br />
door onverwachte, jazzy blazers<br />
worden verdiept. Zo verleiden<br />
Aerts en Porte je vanaf opener<br />
Bow Down To The Hoodoo Man met<br />
een wijs die voortkabbelt door zijn<br />
op strijkers lijkende keyboards<br />
en de dromerige zang van Reed<br />
Pittman. De droge swing van<br />
Aerts, Porte en gitarist Thijs Elzinga<br />
wordt na diens al jazzy solo<br />
echter verrijkt met twee laconieke<br />
blazers: tenorist Efraim Trujilo en<br />
trombonist Frans Cornelissen. Ook<br />
in uptempo songs als Helping Hand<br />
weet Aerts wat hij wil, hoewel de<br />
musici hun partijen op verschillende<br />
tijdstippen in verschillende<br />
studio’s inspeelden: hij bouwt het<br />
nummer laag voor laag op achter<br />
de zang van Eva Wijnbergen,<br />
met Trujilo en Cornelissen als<br />
bekroning. Aerts kent zijn klassiekers,<br />
want Dance gaat over de<br />
eerste schooldag van zijn kind,<br />
maar verwijst muzikaal op een<br />
intelligente manier naar Leonard<br />
Cohens Dance Me To The End Of<br />
Love, door de melodie, zijn akoestische<br />
bas en de duozang van Max<br />
Helgemo en Rachel Hambridge.<br />
In drie songs speelt steelgitarist<br />
Dakota Holden mee, zo zijn<br />
rootsliefde benadrukkend. Zo kan<br />
Aerts als bandleider duidelijk op<br />
eigen benen staan, al bevorderen<br />
negen verschillende zangers en<br />
zangeressen de herkenbaarheid<br />
niet. Ruud Heijjer ✪✪✪✩<br />
The Bevis Frond<br />
FOCUS ON NATURE<br />
Fire Records<br />
Al zo’n veertig jaar is de Engelsman<br />
Nick Saloman actief als The<br />
Bevis Frond en hij heeft inmiddels<br />
zo’n dertig albums gemaakt.<br />
Onlangs werd hij 71, maar het<br />
heilige vuur brandt nog steeds en<br />
binnenkort is er een uitgebreide<br />
Europese tour, waarbij hij ook ons<br />
land aandoet (21 april, Roadburn<br />
Festival Tilburg). Zijn vorige album<br />
(LITTLE EDEN) maakte hij in z’n<br />
uppie, maar op FOCUS ON NATURE<br />
horen we ook zijn begeleidingsband,<br />
terwijl zijn dochter Debbie<br />
in meerdere nummers op de achtergrond<br />
meezingt. Met negentien<br />
nummers is het een rijk gevuld<br />
album, en met een gemiddelde<br />
speelduur van vier minuten zijn de<br />
songs veel puntiger dan sommige<br />
nummers uit zijn vroege jaren.<br />
Naast stevige rockers (waarin de<br />
Hendrix-invloeden veel minder<br />
doorklinken dan vroeger) zijn<br />
er weer diverse melodieuzere,<br />
rustigere songs, en het wekt geen<br />
verbazing dat Teenage Fanclub<br />
en Dinosaur Jr hebben aangegeven<br />
door The Bevis Frond te zijn<br />
beïnvloed. De roem van die bands<br />
viel Saloman nooit ten deel, ook<br />
al overtreft zijn werk naar mijn<br />
idee dat van die veel beroemdere<br />
collega’s, maar gelukkig zijn er<br />
veel trouwe fans. Terecht, want<br />
na al die jaren schrijft Saloman<br />
nog steeds ouderwets goede
Change language