10663,metinpdf

140Yûnus Emre DîvânıRY. (Mecmûa) 16a; Dîvân, Staatsbibliothek/Marburg, Ms.,Ort.; 2869. Vr. 31b.1761 Kaçan kim ben beni bildüm yakîn bil kim Hakk'ı buldumKorkum anı bulıncaydı şimdi korkudan kurtuldum2 Hîç ayrukdan ben korkmazam ya bir zerre kayurmazamBen şimdi kimden korkayın korkdugumıla yâr oldum3 ‘Azrâîl gelmez cânuma sorucı gelmez sinümeBular benden ne sorısar anı sorduran ben oldum4 Yâ ben onca kaçan olam anun buyrugın buyuramOl geldi gönlüme toldı ben ana bir dükkân oldum5 Dükkân ıssı dükkânından hâli degüldür evindenOl bu eve geleliden ben bu halka bir kân oldum6 Cânlular benden el alur cânsuzlar eri ne bilürHem virürler hem alurlar ben bir ulu dîvân oldum7 Yûnus Hakk'a kıldı tapu Hak Yûnus'a açdı kapuBâkî devlet benüm imiş ben kul iken sultân oldumF. 120b, T. 39a, K. 132a, RY. 73a, YE. 59a, 66b, Rt. 18.177Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün1 Haber eylen ‘âşıklara ‘ışka gönül viren benem‘Işka bahâ kim yitüre ‘ışk ma'denin bulan benem2 Yir gök tolu bu ‘ışk durur ‘ışksuz hîç nesne yok durur‘Işk bahrisi olubanı denizlere talan benem