10663,metinpdf

Dr. Mustafa Tatcı 345Ali(a): Hz. Ali, Peygamber'in damadı ve amcası Ebu Tâlib'in oğlu.Dördüncü Halife. On yaşında iman etmiş ve hiç putlara tapmamıştır.Gazalardaki kahramanlığı sebebiyle “Esedullah” denmiştir. Hz. Ali,cennetle müjdelenenlerden olup mutasavvıflar tarafından “Şah-ıvelâyet” tanınmıştır.Alkış(t): Övme, dua etme.Alu(t): Alçak, alık, aptal.Âm u hâs(a): Halk ve seçkinler. Metinde, zâhir bâtın(tasavvuf) ehlianlamında.A'mâl(a): İşler ameller, hayırlar.Amel(a): İş, hayır, çalışma.Âmî(a): Avamdan olan kişi, halkın aşağı tabakasından. Tasavvuftahakikatten haberi olmayan.Amm(a): Umûmî, herkese ait, halk.Amu(a): Amca.An(a): Lahza, çok az bir zamân.Ân(f): O, güzellik, melâhat.Anber(a): Güzel koku.Anca(t): O kadar, onca.Anda(t): Orada, oraya, o konuda, o hususta, o zamân.Andak(t): Hemen, o anda, derhâl.Andan(t): Ondan, ona, ondan sonra, ondan ötürü.Anı(t): Onu.Anın(t): Bununla, bu sebeble, bundan dolayı.Anlar(t): Onlar.Anmak(t): Hatırlamak, sözünü etmek.Ansuz(t): Onsuz.Ansuzın(t): Birdenbire, birden, bir anda.Anter: Hz. Ali tarafından öldürüldüğü rivâyet edilen bir silahşör.Anun(t): Onun.Ap arı(t): Tertemiz, saf.Âr(a): Benli, namus, utanma.Arafât(a): Mekke'de hacılarun arefe günü ve gecesi kaldıklarımübarek dağın ismi.Arasât(a): Arsalar, kıyâmetde her canlının dirilip toplanacağı meydan.Mahşer yeri, haşır neşir yeri.Ârâyiş(f): Süs, bezek, ziynet.