10663,metinpdf

404Yûnus Emre DîvânıTabâkât(a): Katlar, bölümler.Tabıl(a): Davul. (Tabl'dan).Ta'bîr(a): Yorum. Mânâsı olan söz.Tâc(f): Başlık, maddî ve manevî bir makam işareti. Tasavvufta marifetsahibi olmaktan kinaye bir işaret.Ta'cillemek(a): Acele ettirmek.Tâcir(a): Ticaretle uğraşan.Tag(t): Dağ.Tagca(t): Dağca. Dağ kadar.Taht(a): YerTahte's-Serâ(a): Yerin altı. Toprak altı.Taht-ı Süleymân: Süleyman Peygamber'in rüzgarla hareket eden tahtı.Tak:Özür, kusur.Takâzâ(a): İhtiyaç, gerekli olma. Lüzum, icap etme.Takrîr(a): İyi ifadet etmek, kararlaştırmak.Taksirlik(a): Bir şeyi yapmaya kudreti varken çekinip yapmamak.Talbınmak(t): Sıçramak, çırpınmak. “Delü bigi talbınmak”(18/7).Tali'(a): Baht, talih, doğan, şans.Talmak(t): Dalmak.Taluban(t): Dalarak, dalıp.Tama'(a): Aç gözlülük.Tama'dâr(a.f): Açgözlü.Tamar(t): Damar.Tamla(t): Damla.Tammak(t): Damlamak.Tamu(t): Cehennem.Ta'n itmek: Kınamak, yermek.Tan(t): Sabah vakti. Güneş doğmadan önceki zamân.Tana kalmak(t): Şaşmak, şaşırmak, hayret etmek.Tanık /tanuk(t): Şahid, Münkir-Nekir.Tanışık(t): İstişare, danışma, birbirini tanıyan. Karşılıklı oturupkonuşma.Tanışman(t): Danışman, bilgin, danişmend.Tanla /tanlacak(t): Sabahleyin. Seher vakti.Tanlamak(t): Şaşırmak, hayrette kalmak.Tanmak / tınmak(t): Takmak, tanımak, ses vermek.Tanrı Arslanı (t): Hz. Ali'nin lakablarından, sıfatlarından birisi.Tanrı hâsı: Mürşid, ideal insan. İnsan-ı kamil.