10663,metinpdf

Dr. Mustafa Tatcı 351Bes(f): Yeter. Kâfî, yetişir.Bes/besi: Çok, fazla, ziyadelik. Birçok.Beşâret(a): Müjde, iyi haber, muştu, muştuluk.Beşe/Peşe/Paşa(?)(t): Ağabey, ulu, başkan, yüksek rütbeli kişi, ilerigelen kişi, paşa.Bevvâb(a): Kapıcı.Beyâbân(f): Çöl, kır.Beytü'l-Ma'mûr(a): Gökte Ka'be hizasında bulunan Allah'a en yakınmeleklerin tavaf ettiği ev.Bezek(t): Süs, ziynet.Bezemek(t): Süslemek, tezyin etmek.Bezenmek(t): Süslenmek.Bezirgân(f): Bkz. Bâzirgân.Bezmek(f): Usanmak, bezmek, bıkmak.Bıçgu(t): Kesecek âlet. Bıçkı, testere.Bıñar(t): Pınar.Bıragmak(t): Bırakmak, terk etmek.Bî-'aded(f.a): Sayısız.Bî-basar(f.a): Görmeyen, gözsüz.Bî-cân(f.a): Cansız.Bî-cism(f.a): Cisimsiz.Bî-çâre(f.f): Çaresiz.Bî-dâr(f): Uyanık.Bid'at(a): Sonradan çıkan şey. Hz. Peygamber'den sonra ortaya çıkanâdet ve inanışlar. İslâm adına ortaya atılan yanlış inanışlar.Bî-dem(f): Nefessiz, kansız.Bî-dirîg(f): Esirgemeyen, esirgenmeyen, elinden geleni yapan.Korumasız. Zayıf. Âciz; yazık demeyen. Eyvah demeyen.Bî-elvân(f.a): Renkleri olmayan, renksiz.Bî-gam(f.a): Gamsız, kedersiz, üzüntüsüz.Bî-gâne(f): Yabancı.Bigi(t): Gibi.Bî-gümân(f): Şüphesiz.Bî-hod(f): Kendisinden geçmiş, bayılmış, mest. Dîvân'da, nefsini yokeden, nefissiz, kâmil insan için kullanılır.Bî-hûş(f): Kendisinden geçmiş, şaşkın, sersem.Bî-kân(f): Cevhersiz, özü olmayan.Bî-kevn(f.a): Var olmayan.