10663,metinpdf

370Yûnus Emre DîvânıHâldaş: Aynı durumda, hal arkadaşı.Hâlik(a): Yaratan, Allah.Halîl(a): Sâdık, samimi, dost. Hz. İbrahim'in sıfatıdır.Hâlis(a): Saf, duru, saffetli, pek beyaz. Hilesiz, katıksız.Hall(a): Giren, dahil olan.Hallâc-ı Mansûr: Bkz. Mansûr.Halvet(a): Yalnızlık. Allah'la beraber olup gayrıdan hazer etmek.Hamîr(a): Maya, içki mayası, içki.Hân(f): Yemek sofrası, yemek, ta'am, ahçı dükkânı.Han: Hakan.Handân(f): Gülen, güler, gülücü.Hanende(f): Okuyan, şarkı söyleyen.Hânümân/hânmân(f): Ev, bark, ocak.Hâr(f): Hakir, aşağı, hor, zelil, bayağı.Harâbât(a): Meyhane; tasavvufta tekye, mürşidin gönlü.Harâmî(a): Yol kesen, hırsız, haram yiyen.Harc/Harcı: Layığı, uygunu, elverişlisi, has olmayan. Haricî'den, âdi,ucuz.Hâricî(a): Has olmayan, âdî, ucuz,Harîf(a): Kimse, adam, iş eri, meslektaş.Harîr(a): İpek.Hâris(a): Kıskançlık, çekememezlik.Hârût-Mârût(a): İki melek. Büyü ile uğraştıkları için kıyamete kadarkalmak üzere Babil'de bir kuyuya baş aşağı asılmışlardır.Hâs u 'âm(a): Herkes, ileri gelenler ve halk.Hasenât(a): Güzellikler, iyi ameller.Hâsıl(a): Husule gelen. Olan, meydana gelen.Hâss-ı havâs(a): Hâsların hâsı, gerçeğe ulaşanlar. Seçkinlerin seçkini.Hâsslar (a): SeçkinlerHâssü'l-hâs(a): Seçkinlerin seçkini.Haşâ(a): Asla, hiçbir vakit. Katiyyen.Haşâli'llah(a): Allah için bu iş, bu şey olmaz. Allah göstermesin.Haşerât(a): Zararlı böcekler.Haşr/haşır(a): Toplanma, kalabalık hale gelme. Ölülerin dirilip biryerde toplanması. Mahşer.Hatar(a): Tehlike, uçurum, emniyetsizlik, korku.Hâtır(a): Gönül.Hatt(a): Çizgi, yol, yazı, satır.