10663,metinpdf

396Yûnus Emre DîvânıRind(f): Kalender, aldırış etmeyen, dünyayı umursamayan.Rindâne(f): Kalenderler gibi hareket eden, rindçe davranan.Riyâ(a): Özü-sözü bir olmamak. İki yüzlülük.Riyâzat(a): Tasavvufta sülûk esnasında nefsin isteklerini bertarafetmek için aç kalma, açlıkla terbiye, az ile kanaat etme.Ruhbân: Hırıstiyan mistiği.Rûm: Anadolu.Rumûz(a): Mânâsı gizli sözler.Rûz(f): Gün.Rûzî(f): Rızık, azık, nasib, kısmet.Rüchân(a): Üstün olma, üstün gelme, üstünlük.Rükû(a): Namazda eğilme hareketine verilen ad. Allah'ın huzurundaeğilme.Rüstem(f): İran'ın mitolojik kahramanlarındandır. Zal'ın oğludur.Kuvvet ve cesâret timsâlidir.Rüzigâr(f): Zaman, devir, dünya.-S-Sâbir(a): Sabırlı.Saçu(t): Düğün ve toyda saçılan şeker ve para kabilinden şeyler.Sa'd(a): Kutlu, uğurlu, kutluluk, uğurluluk.Sad(f): Yüz.Saddâk(a): Gerçektir, doğrudur.Sadef: İnci kabuğu. Sert ve parlak, kıymetli bir maddenin kabuğu.Safâ(a): Saflık, arılık, temizlik, gönül şenliği.Safâ-nazar: Temiz bakış, feyiz veren bakış. Mürşidin bakışı. Himmet.Sâfî(a): Temiz, pak, arı.Sagınç(t): Emel, arzû , istek, düşünce.Sagınmak(t): Düşünmek, mülahaza etmek, sanmak.Sagınmak(t): Düşünmek, mülahaza etmek, sanmak.Sagış(t): Düşünce.Sahâvet(a): Cömertlik.Sahha(a): Bir şey içen kimseye “afiyet olsun” manasında söylenensöz.Sahî(a): Cömert, eli açık.Sâhib-i keyvân(a.f): Zühal gezegenine mensup. Bu gezegen insanakeder verdiği için bu terkip “keder sahibi” anlamına gelir.Sâhib-kabûl(a.f): Kabul eden, kabiliyetli, anlayışlı.