10663,metinpdf

408Yûnus Emre DîvânıTugyân(a): Taşma, taşkınlık, azgınlık. coşkunluk.Tûl-ı emel(a): Hırs, tamah, tükenmez arzû. Olmayacak dilek.Tullâb(a): Tâlipler.Tuman(t): Katarakt. Göze duman bürümek, gözü perdelenmek.Tûr(a): Tûr-u Sînâ. Hz. Mûsâ'nın İlâhî tecellîye mazhar olduğu dağ.Edebiyatımızda Tûr, duruma göre bazan gönül, çoğu zamân ise bedeniçin kullanılmıştır.Turak /durak(t): Menzil, durulacak yer. Yerleştirilen yer. Yurt.Turı gelmek(t): Ayağa kalkmak.Turılmak(t): Durulmak, sakinleşmek, açılmak.Turmak(t): Durmak, ayağa kalkmak.Turvanda: Turfanda.Tuş eylemek(t): Rast yönelmek.Tuş(t): Denk, benzer, eş.Tuş(t): Taraf, yön, cihet, rast gelme, karşısına durmak.Tuşa durmak(t): Tarafına durmak. O yöne yönelmek, karşısınadurmak.Tutak(t): Dudak.Tutaş(t): Yakın, yaklaşmış.Tutmak /dutmak(t): Farz etmek. Kabul etmek, elde bulundurmak.Tutulmak(t): Zaptedilmek, mahkum etmek, alıkonmak.Tuydurmak(t): İşittirmek, duyurmak.Tuymak(t): Duymak, iyitmek.Tuyûr(a): Kuşlar.Türâb(a): Toprak.Tütün(t): Duman.Tüvânger(f): Paralı, zengin.-U-U: Ve.Uban /üben(t): Zarf fiil. -Up'tan genişletilmiş bir ek. “Ağlayuban:Ağlayıp, gibi.Ubûdiyet(a): Bendelik, kulluk, kölelik.Uç(t): Son, nihâyet. Kenar, sınır.Uçmak /Uçmag(t): Cennet.Uçuk(t): Uçmağa layık amel, iş(?). Uçmak'tan “bu vücudum şehrindebuçuk pulluk uçuk yok”(106/2).Uçunmak(t): Korkudan benzi sararmak, rengi gitmek.