10663,metinpdf

Dr. Mustafa Tatcı 403Şerîk(a): Ortak.Şermende(f): Utanan, utangaç.Şerm-sâr(f): Utanan, utangaç.Şeş cihet(f.a) Altı yön.Şeş olmak(t): Tesadüf olmak.Şeş(f): Altı.Şeşmek(t): Çözmek, ayrılmak, başını koparmak.Şeşte/şeştâ(f): Altı telli tanbur.Şeşürmek(t): Çözmek, bağını koparmak, başlamak.Şevk(a): Hararet, istek, arzû , coşku.Şeyâtîn(a): Şeytânlar.Şeybet(a): Saç sakal ağarması, kocamak, ihtiyarlık.Şeydâ: Çılgın, dîvâne.Şey'en-li'llah(a): Allah için bir şey, dervişlerin ve dilencilerin bir şeyisteyecekleri vakit söyledikleri söz.Şeyh(a): İhtiyar, pir, tasavvufta “mürşid”.Şeyli'llah(a): Allah için.Şeyu'llah(a): Allah için(şey) istemek.Şikâr(f): Av.Şîr(f): Arslan.Şîr-gîr(f): Arslan tutan, arslan avcısı. Mecazen güçlü.Şîrîn (f): Tatlı, Ferhat'ın sevgilisinin ismi.Şirk(a): ortak koşmak.Şit : Âdem Peygamber'in oğullarından olup dokumacıların piri sayılır.Şîve(f): Nâz, edâ, cilve, işve.Şol dem(t): O zamân.Şol dem(t): O zamân.Şol(t): Şu.Şolok dem(t): O zamân.Şular(t): Şunlar.Şu'le(a): Işık, alev.Şumâr/şümâr (f): Sayı, adet, hesap.Şûr etmek(f.t): Gürültü, karıştırmak, karışıklık çıkarmak.Şükrâne(a): Şükran alameti, nişanesi, muştuluk.-T-Ta'alluk(a): Bir şeyin başka bir şeyle bağlı olması. Ait olma.Tâ'at(a): Allah'ın emirlerini yerine getirme, itaat etme, ibâdet etme.