10663,metinpdf

386Yûnus Emre DîvânıMennân(a): İhsan sahibi, dilemeden veren. Esmaül-Hüsna'dan.Mensûh(a): Nesh olunmuş, iptâl edilmiş kaldırılmış, hükümsüz.Bırakılmış.Menşûr(a): Yayılmış, açılmış, neşr olunmuş, yayımlanmış, ferman.Mercân(a): Denizde mercan balığının ürettiği kıymetli-genelliklekırmızı renkte- değerli madde.Merci'(a): Rücu edilecek, dönülecek yer.Merd(f): İnsan.Merdâne(f): Yiğit, yiğitçesine, mertçe.Merdûd(a): Reddedilmiş, kovulmuş, sürülmüş.Merg-zâr(f): Çayırlık, çimenlik, yeşillik, sulak yer.Mesel bağlamak(a.t): Örnek vermek, misal getirmek.Mesel(a): Misal, benzer bir şeyle izah getirme.Meskenet(a): Miskînlik, Yûnus Emre'de ”makam-ı fenâ” içinkullanılan tabirlerdendir.Mest(f): Serhoş.Mestân(f): Serhoş, sekran. Kendinden geçmiş.Mestûr(a): Örtülü, kapalı, örtülmüş.Meşâyıh(a): Şeyhler.Meşhed(a): Şehidlik.Meşrûat(a): Meşru şeyler, haram olmayanlar.Meta'(a): Fayda, menfaat, kıymetli şey.Mevc(a): Dalga.Mevlânâ: Büyük Türk İslâm Mutasavvıfı. Belh'te doğdu. Mevlevîğinpîri. Mesnevî ve Dîvân-ı Kebîr'in şairi. Yûnus Emre'yle görüşmüş vesohbetiyle irşadda bulunmuştur. Şems-i Tebrîzî tarafından yetiştirilenMevlânâ Celaleddin-i Rumî, 17 Aralık 1273'de Konya'da vuslat etti.Mevzûn(a): Vezinli, ölçülü.Mey(f): Şarab, içki.Mey-hâne(f): Metinlerde Mürşid'in bulunduğu tekke veya mürşid-ikâmilin gönlü anlamında ele alınır.Meyl(a): Gönül aşkı, gönül eğilmesi, istek.Meyl-i Fenâ(a): Fâni olana, geçici olana meyl etme. Dünyaya eğilme.Mezada virmek(a.t): Satışa sunmak.Mezheb(a): Gidilen yol. Dinin teferruat kısmında açıklıklar getirengörüş ve kabuller. İslâm'da dört mezhep olup mutasavvıf indindebunların tamamı haktır.Mihmân(a): Konuk, misafir.