10663,metinpdf

Dr. Mustafa Tatcı 409Ud /ut(a): Utanma, hayâ, şeref.Ugrı /ugru(t): Hırsız.Ugrılık(t): Hırsızlık.Ugrulamak(t): Çalmak, hırsızlık yapmak.Ulak(t): Postacı, haberci, parça.Ulanmak(t): Yıpranmak, eskimek.Ulaşık(t): Kavuşmuş, vuslat etmiş, ulaşmış.Ulûm(a): ilimler.Ulvî(a): Yüce, yüksek.Ummak(t): Beklemek, ümid etmek. Temennî.Ummân(a): Büyük deniz.Umu: Ümit, emel, arzû.Urgan(t): Halat, kalın ip.Urılmak: Çalınmak, dikilmek, üflenmek.Urmak: Çalmak, dikmek, üflemek.Uruşkan(t): Dövüşken, kavgacı kişi.Uryân(a): Çıplak.Us(t): Akıl.Usan dutmak(t): Gâfil, ihmalkâr, Gevşek davranmak, ihtiyatsızbulunmak. (62/1).Usan(t): Gâfil, ihmalkâr, ihtiyatsız. Gevşek.Usanmak(t): Bıkmak.Uslu(t): Akıllı.Usûl(a): Ana, baba, ced. Asıllar, kökler, temeller.Usûl-i dîn: Dinin temelleri, asılları, ilm-i kelâm.Uş(t): İşte.Uşadmak(t): Parçalamak, ufaltmak.Uşanmak(t): Parçalanmak, toz haline gelmek. Ufalanmak.Uşatmak(t): Parçalamak, kırıp dökülmek.Uşda(t): İşte.Ut(t): Bkz. Ud.Utlu(t): Utangaç, utanır, hayalı.Uya: Ahmak, akılsız, her şeye, her söze uyan, tembel.Uyak(t): Metinde, “uymuş, benzemiş” anlamında.Uyakmak(t): Gurûb etmek, batmak.Uyanık(t): Agâh, ârif.Uyanmak(t): Işık parlama, yanmak, gafletten uyanmak.Uyhu(t): Uyku, gaflet.