10663,metinpdf

288Yûnus Emre Dîvânı5 Her kancaru bakarısam oldur gözüme görinenÖnüm ardum sagum solum küncile göz ü kaş oldı6 Hızr u İlyâs degüliken ölmez dirlige sataşdumHergiz yimez içmez iken içüm toptolu aş oldı7 Anı seven ‘âşıklarun söylerisem sıfatınıAnun ‘ışkı urganında koyundan da yavaş oldı8 Niçe arslan da‘vî kılur ‘ışka boyun virmemegeSenün ‘ışkun zencîrinden kızan evvel yavaş oldı9 Cümle ‘âlemün gönlinde vardur anun mahabbetiAnı cândan sevmeyenün bil kim îmânı taş oldı10 Senün ‘ışkun odı meger sıçramaya kimesneyeBir zerre degdi Yûnus'a cihân içinde fâş oldıF. 184a, T. 76b, NO. 194b, K. 70b, YE. 91b, M. 10, Ç. 77b.3551 Yir gök yaradılmadın Hak bir gevher eylediNazar kıldı gevhere sızurdı dür eyledi2 Gevherden bug çıkardı bugından gök yaratdıGök yüzinün bizegin çok yılduzlar eyledi3 Göge eytdi dön didi ay-gün yürisün didiSuyı mu‘allak kodı üstinde yir eyledi4 Yir çalkandı turmadı bir dem karâr kılmadıYüce yüce tagları Hak çöksüler eyledi5 ‘Azrâîl gökden inde bir avuç toprak aldıDört ferişte yogurdı bir peygamber eyledi