10663,metinpdf

Dr. Mustafa Tatcı 369Güç(t): Zor, kuvvet; istek.Güft(f): Söz, lakırtı.Güftâr(f): Söz, konuşma.Güher(f): Mücevher, kıymetli taş, inci, gevher.Gülbang/gülbenk(f): Yüksek ses. Bir ağızdan çıkan dua, ilâhî.Hususiyetle, sûfîlerin meclislerde ve törenlerde okudukları tanzimedilmiş dua.Gülistân(f): Gül bahçesi.Gülişgen(t): Çok gülüşen, birkaç kişiyle birlikte kahkaha atan.Gülrek(t): Kahkaha atan, çok gülen.Gülzâr(f): Gül bahçesi.Gümân(f): Şüphe, zann.Gümrâh(f): Yolunu kaybetmiş.Gün(t): Gündüz, güneş.Güvece:(?) Bu kelime “Yilüp siyasın güçin sebl ola güvecesi”(351/12)mısraında geçmektedir.Güzâf(f): Boş, asılsız. Söz.Güzer itmek(f.t): Geçmek.Güzide(f): Seçilmiş, beğenilmiş kişi, şey.Güzin(f): Seçkin, seçilmiş, seçen.-H-Ha dimedin(t): Hemen, derhâl, ha demeye vakit kalmadan.Hâb(f): Uyku.Habîb(a): Sevgili, sevilen, dost. Allah'ın isimlerinden.Habs(a): Zapdetme, tutma, hapis, alıkoyma.Hâcât(a): İhtiyac, lüzûm, muhtaçlık.Hacerü'l-Esved(a): Karataş, Ka'be'nin duvarındaki mukaddes taş.Hacet-gâh(a): Dilek yeri, ihtiyâcın bildirildiği yer.Haç: Put, Haç, İstavroz.Hadd(a): Şeriatçe verilen ceza.Hadîs(a): Hz. Peygamber'in emri ve hareketi, sünnet-i nebevî.Hâk(f): Toprak.Hakk(a): Allah.Hakk(a): Doğruluk, doğru, gerçek.Hakke'l-yakîn(a): Bularak inanmak. Hakikati müşahede edip, yaşamakhali. Yakîn makamlarının sonuncusu. Hakikat ehlinin makamı.Halâyık(a): Yaratıklar, yaratılmışlar. İnsanlar.