10663,metinpdf

412Yûnus Emre DîvânıVelî /velîkin(f): Amma, fakat, lâkin, velâkin.Velî(a): Ermiş, seven, dost, sahib.Veyil(a): Yazık, vay haline, felaket, hüsran. Cehennem'de bir çukurismidir.Vi'a(a): Kab, içine bir şey konulan zarf.Vilâyet(a): Bir şeyi kudretle elde etme, dostluk, muhabbet, yakınlık,velîlik derecesi.Vîrân(f): Yıkık, harap.Virgil(t): Ver.Virgü(t): İhsân, bağış, vergi.Viribidi(t): Vermişti.Viribimek(t): Vermek, yollamak, göndermek.Visâl(a): Kavuşma, ulaşma, birleşme.Vuhûş(a): Vahşiler, vahşi hayvanlar, insandan kaçan, evcil ommayanhayvanlar. Yırtıcılar.-Y-Yâ hû (a): Ey O (Allah). Derviş selâmı veya niyâzı.Yaban gözi(t): Zâhirî göz. Hakk'ı idrak edemeyen ve göremeyen göz.Yaban(t): Dışarı, kır, şehir dışı. Hak'tan uzak.Yâd(f): Hatırlamak.Yad(t): Yabancı, tanıdık olmayan, garib.Yadmak(t): Uzaklaşmak, muztarip olmak. “Kalmaya sensüz dahı bengussadan yadaram”(220/8).Yagı(t): Düşman.Yagmâ(t): Yağmalamak, insanlara saldırarak canlarını ve mallarınıalıp perişan etmek.Yakım(t): Mersiye, ağıt, yakım yakmak.Yakîn(a): Şüphesiz, gerçek şekilde bilme. Sağlam ve kati bilme.Yakmak(t): Nazm etmek, düzmek, söylemek, manzum olarak vemakamla söylemek, yakım yakmak.Ya'kûb(a): İsrailoğullarından Yusuf Peygamber'in babası olanpeygamber.Yâkût (a): Çeşitli renkleri olan kıymetli bir süs taşı.Yalabımak /Yalaplanmak(t): Parıldamak, alev alev, parıl parıl.Yalıncak(t): Yalın bir şekilde, çıplak.Yalunuz /yalnız(t): Yalnız, tek başına, ferdî.Yaña(t): Taraf. Metinde “yanak” anlamında. 132/5.