10663,metinpdf

Dr. Mustafa Tatcı 361Dûr(f): Uzak.Durak/turak (t): Makâm, mahal, durulan, eğlenilen yer, yurt.Durgurmak (t): Durdurmak, kaldırmak, ayakta tutmak.Durmak/turmak (t): Ayağa kalkmak, kıyam.Durrac(a): Bkz. Dürrac, turaç kuşu.Durutmak (t): Durdurmak, durdurmaya çalışmak.Duş: Bkz. tuş.Duşa gelmek(t): Rastlamak, karşı karşıya gelmek.Dutmak (t): Tutmak, sahib olmak. Yapmak, yerine getirmek.Dutsak (t): Esir.Dutuşmak (t): Alev almak, tutuşmak.Duvacık kapısı (t): Dua edilen yer. Allah'ın rahmet sıfatına sığınma.Bugün “dua kapısı” şeklinde kullanılıyor.(128/3).Duzag(t): Tuzak.Duzah(f): Cehennem.Dükeli(t): Bütün, hep, cümle, hepsi, herkes.Dükkân-dâr(a.f): Dükkân sahibi.Düldül(a): Hz. Ali'ye, Hz. Peygamber tarafından verilen binek atı.Dün (t): Gece.Dün ü gün(t): Gece ve gündüz.Dünyâ-perest: Dünyaya meyil veren. Maddiyatı çok seven.Düp-düz (t): Düm-düz. Tamamıyla, baştanbaşa.Düpdüzin (t): Tamamıyla, bir baştan bir başa.Dürdâne(a.f): İnci tanesi.Dürimek/dörimek(t): Bir araya getirmek, meydana getirmek,türetmek. Türemek.Dürişmek(t): Çalışmak, isbat etmek, gayret etmek.Dürlü(t): Türlü.Dürr(a): İnci.Dürrâc(a): Kekliğe benzer bir güzel kuş. Turac.Dürr-i yetîm(f.a): Tek, iri, baha biçilmez inci. Eşsiz inci. Hz. Nûr-ıMuhammed.Dürülmek(t): Katlanmak, toplanmak.Düş(t): Rüyâ, vakıa. Yûnus'ta düş yerine bazan seyr veya seyrânkelimeleri de kullanılır.Düşmek(t): Konaklamak.Düşmek(t): Vâki olmak, mağlûb, müstevli olmak, hücûm etmek.Düşvâr(f): Güç, zor.